Las Galletas.
We liggen nog steeds in die gezellige, kleine haven. Hier hebben we een plekje en zijn we welkom. In de haven van San Sebastian, La Gomera waar we graag heen wilden, ligt alles propvol.
Paasvakantie 1996 waren we hier ook al eens met de kinderen.
Las Gallletas grenst aan Tenbel en Vlaams hoor je overal. Maar het vissersstadje heeft toch zijn Spaans karakter behouden. Je kan er Leffe drinken en mosselen friet eten, dat wel. Maar je hebt ook de vele leugenbanken met oude Spaanse mannen die luid de gebeurtenissen van de dag bespreken. Er zijn de viskraampjes. De Spaanse restaurantjes. De cafetaria’s waar je ‘s morgens om 8 u al een koffie kan drinken aan de bar.
Er is ‘de golf’ waar surfers hun hart ophalen, Bert!
En er is vooral, aan de andere kant van de haven, het natuurreservaat. Een prachtig wild gebied bezaaid met euphorbia’s en andere cactussen. We maken een prachtige wandeling er doorheen en gaan een kijkje nemen bij het gestrande jacht aan de vloedlijn.
Staan even stil bij hoe de mensen tot het laatste ogenblik moeten gevochten hebben en uiteindelijk de strijd verloren.
Hopelijk behoedt Neptunus ons voor zulk een lot!