Diepenbeek,” zegt Tony.
Even later denk ik : “ Veeleer Ardennen”, als ik vanuit de bus naar Whangarei, buiten kijk.
Het landschap van Northland lijkt zeker op thuis. Maar als je beter toekijkt, oogt de vegetatie totaal anders. Vooral de reuzegrote zilvervarens, vaak gebruikt symbool voor Nieuw-Zeeland, zie je bij ons absoluut niet.

Genietend van het uitzicht vliegt de 3 uur durende reistijd Auckland – Whangarei zo om. En voor we het goed en wel beseffen liggen we te kooi in zeiljacht Rewa nadat we genoten van een verrassings-BBQ bij Nederlanders Bas, Moniek en Joël van Red Max. Vele cruiser-vrienden zijn verwonderd ons zonder boot plots in Whangarei te zien opduiken. Prettig zijn de babbels alleszins wel.

Voor een tocht naar Northland (het meest noordelijke deel – de vissenstaart – van North Island) leent David ons zijn "self contained" (met WC en vuilwatertank)  Toyota.
Keep left,” klinkt zijn laatste advies. Dat lukt aardig. Enkel bij het links inslaan maken de plots piepende ruitenwissers ons vaak aan het schrikken. De “pinkers” staan immers rechts aan het stuur !

Wij wandelen met de auto door het landschap. Nemen kronkelende scenic routes. Steken met de ferry van Russell over naar Opua. Brengen een avond en ochtend door met Sarahs (Rouser) familie in een prachtige baai op Kari kari schiereiland.

De grootste levende Kauri boom bezorgt ons kippenvel. Hij leeft al 2500 jaar !!! “Slowly dying,” deelt een ranger ons triest mee. In elk Kauri bos borstelen en desinfecteren we onze schoenen. Je wil de dodende schimmel toch niet van het ene naar het ander bos meenemen.

In het Gumdiggers museum verwonderen we ons over het harde leven van die mannen. Vooral Kroaten die hier enorme gaten groeven op zoek naar het kostbare gum (sap van de machtige Kauri bomen) om o.a. linoleum en vernis van te maken.

Ook bij Kaap Reinga, waar Tasman zee en Pacific elkaar ontmoeten, slapen we op een postkaart plekje. Het hocus pocus van ons bed organiseren boven koelbox , porta potti en reistassen gaat elke avond sneller. Na de beklimming van de zandduinen bij Ninety miles beach keren we via de westkust terug naar Whangarei.

Terug in Auckland om onze SpaceShips rental car op te pikken, regelen we nog een dinertje met zeilvrienden, Sarah en Giles (terug aan het werk na anderhalf jaar sabbatical) en de Amerikaanse crew van Reel Dreams .

We verlaten de stad net op tijd vóór het lange weekend van Auckland Day. Met dit prachtige weer loopt de City of Sails leeg in ellenlange files.
Nieuw Zeeland bewijst ons immers al 14 dagen lang het tegendeel van wat wij verwachtten, dat het hier écht wel zomer kan zijn. Duimen maar dat het zo nog even doorgaat.

 

Additional information