Tussen die palenrijen hijst men ons uit het water.

Waar ook ter wereld we aanleggen met onze boot klinkt het meteen, bijna als welkom : "Where you from ?" “Belgiam”....ooooo",  doen ze, alsof ze de wereldkaart zo in hun hoofd hebben.  Ondertussen druipt de verwarring van hun gezicht. "Where the hell is Belgium?" Australië, Nieuw-Zeeland en enkele omliggende eilanden kennen de meesten wel, daarna houdt hun aardrijkskundekennis meestal op. Maar o wonder, de enorme kracht van sport en wereldkampioenschappen is nog maar eens bewezen. Plots, door het WK voetbal, kent iedereen ons kleine landje. Zelf meer een rugby-land, Fiji won twee jaar geleden goud, neemt nu de populariteit van soccer erg toe.
Op de groentemarkt houdt een jongen mij staande, noemt alle namen van onze Rode Duivels. Ik ken er slechts een paar en moet beschaamd toegeven dat ik van al dat voetbal weinig kaas heb gegeten. Het interesseert ons natuurlijk wel, wat de Belgen presteren. En met de finale zullen we thuis zijn!

Onze Jakker ligt al veilig in haar bedje van autobanden, met de kiel in een gat in de grond. De goedkoopste oplossing (in Fiji) om haar een tijdje alleen te laten.
Jak leggen we aan dek.
Het binnen houtwerk neem ik nog eens af met azijn, tegen schimmelvorming. Ik zet potten met azijn neer in alle ruimten . De huiddoorvoeren sluiten we goed af. We leggen een anti-mieren- en kakkerlakkenspoor aan aan de buitenkant van de boot.
Van onze insectenetende huisgekko's verwachten we dat ze de eventueel binnendringende mieren en kakkerlakken rauw lusten.
Binnen twee maanden zullen we weten hoe Jakker het er afbracht in de put.
Nu nog rugzak inpakken (kleren voor warm maar ook voor koud weer, zeker ?) en wegwezen.

Jakkers bedje.

En zakken maar.

 

Additional information