Positie : 01°22,14 N 172°55,93 O
Midden in de Stille Oceaan, glijden we, moederziel alleen, voort op een lichte bries over een vriendelijk, in de volle maan, blikkerende zee. Correctie, niet moederziel alleen want gisteren zagen we een kleine walvis. En sorry Magellan voor mijn verwijten aan jouw adres, vannacht en vanmorgen deed de Pacifico haar naam alle eer aan. Eindelijk.
Daar doen we het dus voor, soms zou je het warempel vergeten.
En dan vannacht zat ik plots met twee grijze kerels in de kuip. Eentje kletsnat, zeewater druipt uit zijn lange baard en zie ik daar een visje blinken? Zijn drietand legt hij even in het gangboord, om zijn martini aan te pakken. Om 1 u 's nachts klinken we met Neptunus. Voor de tweede keer steken we de evenaar over en zijn plots weer terug in "ons" noordelijk halfrond.
De volgende ochtend komt de wind pal van achter. Je begrijpt dat dan het achterste zeil, het grootzeil, de genua dit is het voorste zeil, afdekt. Dit betekent minder snelheid door het steeds invallen en met een klap terug volslaan van de genua. Zo verslijt dat zeil wel erg snel en wat een enerverend geklapper, zeg. We zetten dus de boom. Een dikke, zware alu buis van 4 m die de genua aan de andere kant , vlinderend, uit moet houden. Vlot gaat dat nooit. Op een bokkend paard werken met dat monster, waar de wind spel op heeft en die je in een bepaalde positie wil krijgen. Tony is de pieneut want zo sterk. Laat ik volstaan met te zeggen dat hij nadien minstens een half uur nodig heeft om af te koelen. En dan bedoel ik niet enkel dat hij het er warm van heeft gekregen. Frustratie- en woede-stoom afblazen duurt ook wel even. Ik doe stilletjes mee want zie jij aan boord iemand anders om de verwensingen op te vangen? Als we daarna met 7 knopen door het water scheuren, vergeten we die schermutselingen gauw. Ons relatie-geheim?
Net na zonsondergang komen we in Tarawa bij de ingang van het kanaal aan. Alles is goed beboeid, bijna als thuis met verlichte groene en rode boeien ! Zo scharrelen we langzaam richting ankerplek. Beetje moeilijk, maar tussen een hoop visserswrakken vinden we toch een plaatsje. De volle maan komt net op tijd een handje helpen.
Voilà, het is weer eens gelukt.