Positie : Ilot Maître.

December. De vlammend rode flamboyanten bloeien overal op. De mango's zijn rijp.
Het is weer zover. In het zuidelijk halfrond komt het orkaanseizoen er weer aan. Ons zevende seizoen in dit deel van de aardbol.
Een La Niña periode beloven ons de weermensen bovendien. La Niña : net het tegengestelde fenomeen van El Niño.
Voor Nouvelle-Calédonie zou dat betekenen : meer maar minder hevige cyclonen, zo noemt men de orkanen hier.
Afwachten maar.
Nee, niet zomaar werkloos afwachten! Voorbereidingen treffen, plannen uitwerken, daar is het nu tijd voor.
Vorig jaar, toen we nog een veilig plekje in de marina bewoonden, volstond het de verplichte “aussières” (lange stormlijnen) veilig onder water te (laten) bevestigen.
Dit jaar hebben we, wegens de nog steeds niet voltooide marina-uitbreidingswerken, geen plekje aan de steiger. De vrouwen van het kantoor konden ons enkel een plekje geven op de lange lijst van kandidaat gegadigden

Eerste taak : op zoek gaan naar een alternatief. Een plaats die beschutting biedt tegen orkaan wind en waar je de zee helemaal niet kan zien ! Kenners weten, enkel dan ben je veilig voor de erg hoge golven die gepaard gaan met een cycloon en wellicht nog meer schade aanrichten dan de wind.
Twee opties hebben we. Ankeren in Baie du Carénage (in Baie de Prony) of vastmaken aan de mangroven van de rivier La Katiramona (Port Laguerre).
Baie du Carénage kennen we al. Het, ver in het rode-aarde-gebied van Baie de Prony verborgen plekje, is diep genoeg voor onze boot. Goed beschut tegen alle winden, ver van zee.
Nadelen : 40 zeemijl ver van Nouméa, 10 – 12 uur opboksen in tegenwind die, in de aanloop naar de orkaan, al aanwakkert.
Bovendien vormen de andere boten die er ankeren, en dat zouden er nogal wat zijn, een reëel gevaar. Ronddriftende boten wier anker lossloeg vormden, tijdens cat. 5 cycloon Winston (2016) in Fiji, de grootste bedreiging.

Daarom mikken we op Port Laguerre en de mangrovenrivier. Ons plan A.
Eén grote probleem stelt zich: het is er niet erg diep.
Daarom trokken we vorig weekend op onderzoek.
Jakker parkeren we aan de ingang van de baai. De dieptemeter duidt 5 m aan. Onze boot steekt 2 m diep.
Gewapend met draagbare GPS met waypoints uit de onvolprezen Rocket Guide van Richard Chesher, een draagbare dieptemeter, ons Navionics navigatie systeem op de Samsung, gaan we sonderen.
De rivier kronkelt weg van de grote baai het binnenland in, je ziet de zee helemaal niet meer. Goed zo !
We ontdekken één plek van 1,50 m diep bij half tij. Daar moeten we dus echt bij hoog water over. Het tijverschil bereikt hier rond 1 m..
Verder is er een smalle kreek waar je de boot gewoon midden in legt, met touwen aan de mangroven bomen vastgemaakt. Zou dat lukken?

Draagbare dieptemeter.

Dieptemeter aflezen, moeilijk in de zon. 

De Katiramona.

Stanley en .....

Terug bij Jakker stellen we verwonderd vast dat de diepte is afgenomen van 5m tot 3,2m ! Vreemd. Aandachtig rondkijkend, merken we toch niet echt een verschil in positie. Dat is ook verdomd moeilijk in te schatten.
Daar heb je instrumenten voor, die we wat nonchalant, niet raadplegen. Tot het een uur later plots erg duidelijk wordt : we liggen niet meer op onze oorspronkelijke plek. Nu is er nog maar goed een halve meter onder de kiel. We zijn weer op drift.
Zelfde verhaal als een paar maanden geleden. De ankergrond, dunne, waterige mangroven-modder in combinatie met windbuien van plus 28 knopen en een sterke uitgaande 2 kn stroming. Ons anker kan daar niet tegen, wordt op die manier losgewrikt. Verdomme.
Anker op en heel erg voorzichtig weg hier, naar Baie Papaye, de naburige baai.
Besluit : op ons anker kunnen we in de mangroven niet echt vertrouwen.
Is ook niet nodig, drukt Olivier (van zeilboot Korrigan, een Ovni met intrekbare kiel) ons op het hart. Je hangt vast aan je touwen.
Hij geeft ons zijn gevolgd “pad” en biedt aan samen te varen.
Hij schuilde vorig jaar al 3 maal op de rivier.
Hij is er zeker van dat wij er ook geraken. Wij steken zeker 1 m dieper, toch link vinden we zelf . We zullen zien.

Komt dat naar ons ?  NC  is dat schuin streepje onder de krul. 

Is dat nu toeval ? Bij mijn dagelijks opvragen van de weerkaarten zie ik een tropische storing verschijnen bij Vanuatu. Er begint “een draaier – een krul”, zo zeggen wij, rond te tollen. Gaat die naar Fiji, komt hij over ons heen ? Zeker in de gaten te houden.
We voelen het gewoon elke dag warmer en vochtiger worden. 85 % vochtigheid, bepaald plakkerig. Een voorbode ?

En niet enkel het weer raakt oververhit. Dit geldt eveneens voor de gemoederen van de indépendantistes. Met steeds hardere acties geven ze uiting aan hun ontevredenheid over het verloop van de overname van de Usine du Sud. Ze willen een soort nationalisering. Doch hun partner Korea Zinc trekt zich terug.
Ze ontketenen ware veldslagen. Blokkeren al dagen de toegangswegen naar Nouméa, richten een ravage aan in de haven, snijden de touwen van de ferry los, de ferry die werkvolk naar de fabriek brengt, ze stoken auto's op, steken een benzinestation in brand , vernielen een postkantoor, molesteren politiemensen. Betogers vuren schoten in de lucht. Het loopt verder uit de hand.
Van op onze ankerplaats horen we het afschieten van traangasgranaten, de echo galmt tegen de bergen. Gendarmes maken een voorlopig eind aan de wegversperringen. Er worden mensen opgepakt.
Een snelwet van het Haut-Commissariat gaat onmiddellijk in : verbod op het dragen van vuurwapens, "armes blanches" zoals machetes of coupe-coupes en knuppels, verbod op de verkoop van alcohol.
Vooral ten zuiden van Nouméa loopt de toestand uit de hand : scholen sluiten want kunnen de veiligheid van de leerlingen niet meer garanderen, benzine stations raken zonder brandstof, supermarkten worden niet meer bevoorraad, er is geen brood meer te krijgen.
Waar gaat dit eindigen? Leiders roepen op tot kalmte ... anderen tot nationale staking en verzet?!

Afscheid van Patrice en Christel.

Wij volgen de nieuwsuitzendingen, doen inkopen in de verlaten binnenstad, lunchen een laatste keer met Patrice en Christel (Okeanos), die terug naar Frankrijk vliegen en focussen ons verder op het weer.
Ons hachje, dat is onze prioriteit

 

BREAKING NEWS : gisteren hebben gendarmes de bezetting van de fabriek (een Sevezo 2 bedrijf)kunnen verhinderen , daarbij werden echte kogels afgevuurd. 300 bange werknemers zijn met de ferry Vale Grand Sud kunnen ontsnappen.
Alle internationale vluchten zijn uitgesteld.