Positie : Nouméa.

 

Om wat meer te zien van Nieuw-Caledonië huurden we een auto en gaan, vanaf morgen, een weekje rondtrekken. Daarna krijg je het verhaal van onze rondrit.

Nu heb ik wat foto's van schildpadden in de aanbieding.

Ook van de tricot rayé noir et jaune. De waterslang die we voor het eerst in Niue zagen.  Hier kruist hij geregeld ons pad terwijl we zwemmen of wandelen. Hij verdeelt zijn tijd tussen water en land, voedt zich voornamelijk in het water. Is bijzonder giftig, binnen het uur dodelijk voor de mens, maar niet agressief en zijn bek zou te klein zijn om ons te bijten. Enkel in de huid tussen onze vingers zou dat mogelijk zijn. Geloven we dat ?

Zie je het kleine gele kopje van deze erg giftige slang.

Zoekplaatje. Zelfde slang in het water.

 

Kijk ook even naar de foto's bij het vorige tekstje.

Positie : Port Moselle, Nouméa.

 Naar Ilôt Amedée vaar je voor de phare. Van ver zie je hem slank-statig oprijzen, als een reuzenvinger die je attent maakt op de riffen.
Indrukwekkend die tweede hoogste, metalen geklonken vuurtoren ter wereld !
In Parijs gebouwd in 1862, in stukken per boot naar hier vervoerd, vervolgens geassembleerd. Dat leerden we in het Musée Maritime dat we een tijdje geleden bezochten.
De toren beklimmen kan enkel als de toeristenboot Mary D met het nodige personeel aanwezig is. Pech, niet nu, nu die net vertrokken is.



Je vaart er dus heen voor de phare maar ontdekt tevens een verrassend extraatje : de duizendkoppige kolonie Néreis Sternen . De helft van het eiland is voor hen gereserveerd. Mensen kunnen enkel op afstand een blik op het propvolle nestgebied werpen. Zíj houden zich helemaal niet in. De stank van hun vogelpoep dringt door tot op de ankerplek, bij ons in bed. Hun oorverdovend bekvechtend getsjirp vormt een constant achtergrondgeluid. Rond Jakker showen ze hun duikkunsten. Als kamikazes storten de relatief kleine vogeltjes zich met een klap in en onder water. Fladderen seconden later weer opgewekt verder, hun bek vol visjes, voer voor hun kroost.



Ook wij nemen een kijkje onder water. Behoorlijk grote vissen gebruiken onze boot als FAD (fish attraction device) : remoras, snappers, baarzen, emperors en tot onze verrassing een Napoleonvis, herkenbaar aan zijn klein staartje en de bult op zijn hoofd. Als vissen verboden is...

Nog een weetje over Ilôt Amedée. Meer dan een eeuw lang begroeven vuurtorenwachters en tijdens WO II, Amerikaanse soldaten, hun gebruikte glazen flesjes in het zand. Nu Amedée langzaam afkalft door klimaatinvloeden, stijging van het zeeniveau, dient men het publiek te waarschuwen voor het overal tevoorschijn komende antieke glas.

's Avonds krijgt dit plekje Nieuw-Caledonië iets magisch. De felle straal van de vuurtoren zwiept twee maal snel, om de tien seconden flitsend over ons heen. Ik word er weemoedig van. Kan enkel denken aan Bert en zijn gezinnetje op Temanu'a, die op dit moment vechten tegen de elementen. Toenemende harde wind en steeds hogere golven, verpesten de laatste dagen van hun tocht naar de Caraïben, naar Barbados.

Als ik dit tekstje post, liggen ze gelukkig al veilig achter hun anker bij het meest vooruitgeschoven eiland van de Bovenwindse eilanden in de Kleine Antillen.

 

JSN Mini template designed by JoomlaShine.com