Positie : 23 mei 2018 : Rotuma (Fiji)  12° 29 Z  177°07 O. 

Het vulkanische Rotuma, geheim paradijsje ruim 500 km verwijderd van het dichtsbijzijnde volgende eiland, blijkt echt een vreemde eend in de Fiji-bijt. De oorspronkelijke bewoners migreerden van Tonga en Samoa en zijn Polynesiërs, terwijl de meeste Fijianen Melanesiërs zijn. Die laatsten herken je aan hun kroeshaar. 
Ze begrijpen elkanders taal niet eens. Gelukkig voor ons spreken beiden een mondje (vaak ook meer dan dat) Engels. 

Vanmorgen regent het in ons paradijsje. Goed voor onze watertanks en voor het weelderige groen op Rotuma. En ik heb even tijd om wat te vertellen. 

Sinds zondag dobbert Kulfi langs ons. We kennen hen van Majuro. Ben, Roseangela en zoon Joshua, de sympathieke Engels-Braziliaanse familie. Als maandag om 10 u de vier man sterke “boarding party” arriveert, kunnen ze meteen twee schepen inklaren. Gemoedelijk gaat het eraan toe, met veel grapjes en lachen. Toch zijn we anderhalf uur zoet met papieren invullen en kopiëren. Waarom moeten we dan op voorhand een acht pagina's lang, volledig ingevuld formulier naar Fiji mailen? Mysterie. 

We spreken af, morgen haalt de politie-auto ons op voor een bezoekje aan het regerings stadje, Ahau. Er is immers geen ander vervoer. De tocht doorheen de jungle is prachtig. 
Het groepje slordige container gebouwtjes en de werf van de uitbreiding van het ziekenhuis maken van Ahua maar een slordige Western nederzetting. De dorpjes onderweg daarentegen oogden echt pittoresk. We eten een roti bij de vriendelijk dames die hier elke dag staan. Op een half uurtje vertellen ze zowat hun hele leven. We kopen wat té rijpe bananen. Ook op dit eiland is weinig te koop. Mensen hebben hun eigen tuintje. Ze zijn niet ingesteld op vreemdelingen die op zoek zijn naar fruit en groenten. 

We slenteren langs de “naaiklas”. Jonge moeders oefenen op de Singer naaimachines, geleverd door Fiji. De oudste dame nodigt me uit bij haar te komen zitten, geeft me zomaar haar waaier cadeau. En dan volgt weer steeds hetzelfde verhaal : ze houden zoveel van hun rustig eilandje. Mainland Fiji, in hun ogen het thuiseiland van de baarlijke duivel,  mijden ze zoveel ze kunnen. 

Tot onlangs heeft men het toerisme op Rotuma kunnen weren. Een paar yachties waren de enige bezoekers. De inwoners wilden helemaal geen hotels hier. Na de asfaltering van de startbaan, nu bijna voltooid, zal daar onvermijdelijk verandering in komen, vreest men. 
Prijzen wij ons gelukkig dit ongeschonden paradijsje nog te mogen meemaken. De vele vliegen moeten we er bijnemen, ook die zijn authentiek. Samen met de muggen vormen ze de overbekende smet op het hemelse blazoen.  Bekijken we het positief : eindelijk doen onze vliegenhorren weer eens dienst.