Positie : 4 mei 2018 : 16u 05° 22,54 N  171°55,65 O 

Met een sukkelgangetje zeilen we de lagune van Majuro uit. De wind zwak en, nu nog, van achter. 
We komen tot rust. De voorbije uren waren hectisch. Maar het is allemaal klaar : dinghy (Jak) ondersteboven op het voordek, motortje aan de zeereling, alles oceaanvast binnen en buiten, Pierke (windvaan stuurinrichting) geïnstalleerd. Eten voor de eerste dagen in de koelkast. Dingen waarvan we weten dat ze ons op zee smaken. Rijstschotel, gebraden kip, gekookte eitjes...

Na drie uur trekken we het zeegat uit en dan moeten we gewoon drie uur in tegenstelde richting maar nu búiten het rif. Majuro Atoll is immers een grote liggende U, oost-west gericht. De boten liggen knus in de bescherming van de onderkant van de U. Wil je naar buiten dan zeil je tot bovenaan de U en moet je naar het zuiden, zoals wij, dan vaar je weer helemaal datzelfde stuk terug, nu boven de U. Pas rond 21 u komen we weer ter hoogte van waar onze ?broeders? op anker liggen. Eén groot voordeel : we kunnen nog rustig onze 4G credits opgebruiken. De virtuele wereld nog binnen ons bereik. Tot ook die verbinding verbroken wordt en we alleen zijn in de nacht. 
Jakker loopt goed, de wind neem wat toe, de maan staat als een reuzen lamp boven ons, de zee murmelt vriendelijk.  We slagen er zelfs in om de beurt twee uur te slapen, minder dan de gebruikelijke drie, maar we zijn al tevreden. 
Als nu de pijn die Tony voelt van de zona maar eens wilde minderen. Morgen misschien?