Positie : Majuro, Republic of Marshall Islands : 07°06,20 N , 171°22,43

 

Verwaaid en uitgeregend, wachtend op betere tijden ( hoe vaak al gedurende onze reis?) kan ik je intussen wat meer over Majuro vertellen.

Over de cultuurshock die we ervoeren bij aankomst uit Kiribati. Hier geen palmen- en pandanushuisjes, ze gebruiken steen en een zinken dak. In het straatbeeld geen pareo's of sarongs te zien. In Kiribati en Tuvalu gaan dames de deur niet uit zonder zo een kleurige doek rond hun heupen. Het is een beetje als je jas aantrekken. Hier dragen de Marshallese dames allemaal hetzelfde model nylon soepjurk in verschillende kleuren en desins. Buitenlanders herken je van ver aan bermuda's, shorts en kortere rokjes.

Er rijden hier erg veel auto's rond en nog meer taxi's. Collectieve taxi's. Je verplaatsen was nog nooit zo makkelijk en goedkoop. Twee vingers omhoog voor twee personen en ogenblikkelijk stopt een taxi die twee plaatsen vrij heeft. Voor 75 dollarcent rijdt hij naar het andere eind van de stad. O ja, hij rijdt rechts ! Toch raken we nu, na verschillende jaren linksrijdend verkeer, bij het oversteken nog meer in de war.
Dan is er de betelnoot. We kennen de gewoonte van het kauwen wel. Zien het hier voor het eerst van dichtbij. Taxichauffeurs stoppen bij piepkleine winkeltjes waar ze de opengesneden areca noot, gedraaid in een betelblaadje, en het witte kalkpoeder kopen. Even later zitten ze, de hele handel achter een super dikke wang gepropt, gelukzalig aan het stuur. Het effect van een kop koffie, beweert men ?
Tot zover het kauwen. Walgelijk is het spuwen, dat erbij hoort. De bordjes : “No betelnut chewing”, helpen weinig. Overal op straat zie je vuurrode plekken, uiteengespatte, uitgespuwde betelfluimen. Ieder zijn verslaving ?!

Dit produceer je al betelnoot kauwend. Uit het raampje van een rijdende wagen gemikt. Degoutant.

Terwijl ook hier iedereen vraagt , “Where you from?” , blijkt België onbekend. Europe” doet wel een belletje rinkelen. Far away !! Ja, vertel ons wat.

Na Kiribati hebben we het gevoel dat de US en Taiwan hier té veel invloed hebben en kijken we uit naar de meer authentieke outer islands. Bij wijze van voorsmaakje bezoeken we het kleine Alele museum. Wapens, navigatie hulpmiddelen, boten , geweven matten en kleren : een mooie collectie. Er is zelfs een deel gewijd aan de vreselijke kernproeven op Bikini atol.

Een soort kaart van de eilanden die men memoriseerde om te navigeren.