Positie : Tuvalu, Funafara : 08°37,118 S 179°05,671 O

Over het doodstille water van de lagune varen we met Jak richting eilandje voor een snorkeltoer. Twee grote, zwarte “tapijten” doemen plots vóór ons op, verstoren het wateroppervlak, vormen zelfs een boeggolf terwijl ze met een hoog tempo op ons toekomen. Dan zien we het enorme witte ovale gat, de mond. We zijn op twee etende manta roggen gestoten. Ze filteren tonnen water en vangen het krill en plankton op. Draaien, net voor ze op ons botsen(wij lieten ons razendsnel in het water zakken), met een sierlijke bocht weg van ons. Een heel uur amuseren ze zich zo met ons .Of zo zien wij dat toch. Steeds terug naar ons vlieg-zwemmend. Achter hen aangaan, zelfs met de zwemvliezen, geen denken aan. Wat zijn wij mensen hulpeloos in het water.
Dit alles overkomt ons in Funafara. En wat dacht je, we zijn zonder fototoestel op pad.

Zo druk als het overbevolkte stadje Vaiatu is, zo stil is paradijsje Funafara.
Tien mijl doorheen de immense lagune richting zuiden, slalommend tussen grote koraal-bommies, komen we na twee uurtjes aan. Onze Navionics kaart op de GPS klopt perfect en samen met de satellietfoto-kaart van Ovitalmap, waarop je alle obstakels ziet, wordt varen in de lagune mogelijk. Wij behoren tot de eerste generatie cruisers die al deze wondermiddelen ter beschikking heeft. Cook had dit moeten meemaken.
Toch mag je het eyeball navigeren zeker niet vergeten. Liefst met polaroid zonnebril. Immers, ondanks (of zeg ik liever dankzij) al onze gadgets, lopen nog elk jaar evenveel, zoniet meer yachties op de riffen in de Pacific.

Maar Funafara, het uiterste zuidpunt van Funafuti dus, Bora Bora-achtig die blauw-groenige waterkleurtjes. Rondom ons tel ik minstens 12 eilandjes. De enorme visserschepen bij de stad, zien we hier niet meer. Snorkelen, wandelen op “schipbreukeilandjes”, bezoeken van de vier mensen in het dorpje (de rest, inclusief de kinderen, komt pas in het weekend) meer doen we hier niet. Genieten.

De manta's laten zich niet meer zien. De lagune wordt woeliger, een trog van lage druk trekt over, een regendag is ons deel. Tijd om terug naar de stad, de groentenloterij, de wifi te verhuizen.

Meer dan een uur heb ik zitten klojen om foto's te uploaden...het lukt niet. Er worden enkel MB opgevreten. Sorry !