Een week later. Jakker drijft weer.
De donkerblauwe decoratie-lijnen boven de waterlijn zien er toonbaar uit. We kunnen weer ergens komen met Jakker.

Tony's moeizame gejakker in de catacomben van onze boot loont zich. De metalen steun voor het roer glimt van de nieuwe verf en het roer past erin, toch na de nodige correcties aan het werk van de “specialisten” in de stad.

Zo past het roer in het nieuw gemaakte stuk. Nu moet die steun nog in de boot ingebouwd.

Eindresultaat : het roer beweegt perfect in zijn lager gevat in de nieuwe steun.

Nog hangend in de banden van de kraan controleert Tony alle zeewater-afsluiters. We hebben immers zomaar eventjes negen gaten in de romp vooral voor grijs- en zwart-waterafvoer. Er lekt er geeneen...of toch? Oei, daar drupt water onder de wasbak van het achterste toilet. Houdt het dan nooit op? Je wil niet weten hoeveel zweet en sakkeren het kostte om ook dit euvel te herstellen. Opnieuw het steeds weerkerende verhaal van : veel te weinig ruimte rondom het defecte onderdeel om goed te kunnen werken en het in Fiji niet kunnen kopen van de juiste vervangstukken. Improviseren, improviseren is het motto. Als je dat niet kan, laat het werk dan maar door anderen opknappen.

De slings voor het te-water-laten worden in plastic verpakt, bescherming voor de mooie romp.

Eindelijk kunnen we nu weg uit de muggen-marina Vuda.
Wat een verademing, de haven uitvaren het grote water tegemoet. Nog steeds, nu al bijna veertig jaar, genieten we daarvan met die speciale mengeling van opwinding en intens plezier.
Rustig varen we op motor, richting Port Denarau. Jakker dartelt als een veulen dat er zin in heeft. Ze snijdt door het water met haar gladde romp, gepoetste prop en schone schroefas en roer. Tot voor kort werkte ze nog tegen als een bokkig paard.

Twee dagen aan de boei in Denarau zijn voldoende om de nieuwe EPIRB (een automatisch satelliet noodbaken) op te halen. We kopen ook nieuwe huisbatterijen, drie AGM batterijen van BOLT, in licentie gebouwd in Fiji. Ook die installatie vraagt weer het uiterste van Tony's improvisatietalent.

Nog zijn we niet klaar met ons kluslijstje. Maar foert, we verdienen wat vakantie en varen daarom naar Malolo Lailai eiland. Snorkelen, zwemmen en wandelen : het zal ons goed doen.