Al van 7 u vanochtend varen we in Tonga waters. Je moet echter helemaal rond de noordkant van het hoofdeiland heen, vervolgens tussen eilanden, door een fjord-achtige arm, die nog nauwer wordt vlakbij Neiafu, de port of entry van de Vava'u groep. In Tonga willen de autoriteiten dat je met je boot afmeert aan het (vissers)dok zodat de ambtenaren ter inspectie aan boord kunnen komen. Dit weekend geen zondag voor ons, het is maandag 9 u als we vastmaken.
De douane beambte, in lange wikkelrok en met “rieten”tapijtje rond zijn middel, zet meteen zijn modderige voetstappen op Jakker. Kijkt even binnen rond, geeft ons een vijftal formulieren huiswerk en belooft binnen een uur terug te komen, na de maandagochtend vergadering.
Drie uur later verschijnt hij opnieuw. “De plek waar de tijd begint” (zo noemen de inwoners van Tonga hun eilanden) maar hoe het dan verder met die tijd moet, is duidelijk niet zo superbelangrijk. Ze hebben daar een uitdrukking voor: “fakatonga”, de manier van Tonga.
De madame van “quarantaine” komt even later aangehijgd met...meer papieren om in te vullen. Ze neemt onze vuilnis mee, ik betaal daarvoor 15 TOP (Tonga Pa'anga) = 6,5 €, uit de ATM machine vlakbij. Rond 16 u, als de Health officier is langsgeweest, kunnen we weg richting boeienveld vlakbij. De man vertelde ons dat de wet pas veranderd is en EU burgers nu drie maanden in Tonga kunnen blijven, zonder dure visa verlenging. Goed nieuws.
Verschillende terrasjes en restaurants lokken ons naar de kant en we verwennen onszelf met langoesten.
Zoals steeds na een paar dagen op zee, staan we op onze benen te zwaaien en daar zitten de Popao biertjes maar voor een heel klein beetje tussen.