Positie : Aitutaki. 

Geen tijd om rustig te vertellen van onze eerste "landgang" in Aitutaki. Dat moet later maar.
Alles laten vallen om het hoofd te bieden aan de dringende situatie. Welke? Wat had je gedacht? Het weer, het weer, het weer. Een, niet eens erg sterk, lagedrukgebied trekt over ons heen. Bijgevolg, steeds hetzelfde verhaal : de wind gaat van zuidoost over noord vervolgens west terug naar zuidoost. We hoeven geen spoedberaad te houden, hebben ons plannetje al klaar. Zodra de wind naar noord draait en in kracht toeneemt, zijn we hier weg. De lage wal (waar de wind heen waait) is altijd een verschrikking. 

Hier kunnen we het lagune-kringspelletje, waarvan ik vertelde, niet spelen. Of toch, maar dan de oceaan-variant, aan de buitenkant van het eiland. En vermits we nergens kunnen ankeren, moeten we blijven varen, zeilen liefst, want onze diesel is te kostbaar. 
We gaan zondagmiddag, de wind blaast al 25 kn uit het noorden (6 bf), ankerop. Het anker is in no time boven. Aan de gelukzalig-opgeluchte blik waarmee we naar elkaar kijken, weten we : we zaten allebei flink in de rats of we dat anker wel van tussen het koraal zouden kunnen plukken. Deze plek noemt men niet zonder reden een ankerval. 
Vervolgens laten we ons naar het zuiden drijven en beginnen daar van links naar rechts heen en weer te zeilen in een langzaam-aan actie, met zo weinig mogelijk zeil. Telkens stukjes van 4 mijl, overstag, 4 mijl, overstag. Ook de ganse nacht door, als een patrouilleboot voor de kust. Gewoon wachten lopend.
Maandagochtend draait de wind al zuid-west en vluchten we naar de oostzijde van Aitutaki. Hier is de oceaan onrustig. Regenbuien volgen elkaar op. De koers die we moeten zeilen is minder comfortabel. Maar we genieten van de prachtige aanblik die de fluo-azure lagune en de motu's ons geven. Nu daar wandelen of met de dinghy over het water scheren. De beslissing is echter niet aan ons. 
We leggen ons al neer bij nóg een nacht heen en weer varen op de oceaan. Het is niet anders. We troosten ons met de pompoensoep die ik nog net op tijd maakte.