JAKKER, a ship's journey

 Onder water Moorea

Happy hour.
Happy hour in Casa Bianca (Marina Taina – Tahiti). Het lijkt alsof we hier gisteren nog zaten. Toch is het al een half jaar geleden. Veel van onze vrienden van toen verkennen nu Nieuw Zeeland. Maar er blijven ook genoeg bootbemanningen over. Zo houden we vandaag een duitstalig happy hour met Zwitsers : Philippe en Sandra (Ulani), Thiery en Claudia (Vanupieds) en Duitse Heidi en haar man, Robert, uit Eupen (Nuwam 2).

Twee “Trois Brasseur” biertjes van 33 cl voor de prijs van één...eigenlijk een beetje te veel van het goede! Dat spul stijgt meteen naar je kop als je nog niks gegeten hebt.

We zeilen naar Tahiti.
Maar even terug naar vanmorgen. Toen bleek dat de beloofde noord-noord-oosten wind waaide, hebben we niet lang geaarzeld. “We zeilen vandaag naar Tahiti.”
Meteen togen we aan het werk : Jakker zeil- en vooral zeeklaar maken. Na lange tijd in de haven en op anker moeten er zovele spullen weggelegd en vastgestouwd worden. Het belooft immers een pittig tochtje te worden. Dat is het altijd tussen de twee eilanden waar wind en golven tussendoor gestuwd worden.  

In de pas van Moorea duikt Jakker vervaarlijk diep met haar neus in de golven. Er staat flink wat water aan dek. Gaandeweg worden de golven langer en onze bewegingen rustiger. Met een goeie 6 – 7 knopen en aan de wind bereiken we na anderhalf uur de pas aan de overzijde. De drukte van Tahiti overvalt ons een beetje na het rustige Moorea. Motorboten en -bootjes, jetskis, pirogues, het vaart allemaal kris kras door het smalle, beboeide kanaal. Bovendien raast de wind van de bergen naar beneden.  

We zoeken een “gat” tussen de andere boten en droppen ons anker op 18 m diepte. Laten we hopen dat we goed liggen zo. 

Tahiti in zicht.