Thuis : koud en warm.

Details

16 november :
Terug in België en we hebben het koud. Ongeveer 28 u hebben we over de reis gedaan. Twee lange vluchten : van Tahiti naar Los Angeles en van Los Angeles naar Parijs.

Ons lichaam is in choc. Ergens in de lucht zijn we elf uren kwijtgespeeld. Zou het echt, zoals men beweert, elf dagen duren vóór ons lijf die uren terug heeft bijgebeend ?

Duizelig, uitgeput, zombie voelen we ons. Om 2 u klaar wakker, om 17 u knikkebollend. En we hebben het koud. 
We kunnen totaal niet inschatten hoe laat het is, ons gevoel voor uur en tijd is ontregeld. Op elk moment van de dag lijkt het alsof de zon meteen zal ondergaan.
En we hebben koude voeten. 
Welkom thuis ! Ja, dat krijg je als je in de winter, van de andere kant van de wereld, naar België komt.  

Maar warm is het onthaal. Warm zijn de blije gezichtjes van kleinkindjes en kinderen. Ze zijn ons niet vergeten. t' Is feest, Oma en Bompa Jakker zijn thuis.

 

25 november :
Iets meer dan een week zijn we hier. We slapen om beurt in Brabant en Limburg. Brengen kindjes naar school, halen kindjes af. Vertellen verhaaltjes, puzzelen en kleuren met hen. 
We zagen al een flink deel van onze grote familie op de zondagsbrunch. We zijn zelfs al begonnen onvermijdelijke administratieve dingen te regelen.

Maar, wat een tegenvaller, vanmorgen blijkt Tony ziek. Snipverkouden, flinke koorts en echt ellendig. Solidair met Lyam en Roxie die ook ziek thuis zitten. 

Onze kapitein krijg ik vast volgend jaar niet meer zo makkelijk mee op familiebezoek in België.

 

 

Roest.

Details

Stikbeu zijn we de boot ! Gefrustreerd...Wanneer verkopen we haar?

Hoe dat zo komt?

Tony wilde even "snel" de steun van de bovenlager van het roer een anti roest behandeling geven. Geen makkelijke klus. In januari op het droge in Panama is het er niet meer van gekomen. Te veel te doen.  Nu is dat ding nog erger aan het roesten.
Maar het wil allemaal niet lukken vandaag.  Het roer, dat daarvoor een stuk moet zakken, heeft besloten niet mee te werken. Het zakt niet, hoe we ook kloppen en wrikken.

Vergeet ook niet dat Tony zich als een soort Houdini helemaal achterin de boot met zijn bovenlichaam door een gat moet kronkelen om aan dat roer te werken. Onmenselijk...in deze hitte. Ik hoef dat niet eens te proberen.

 

 

Na erg veel gevloek, een humeur beneden zero terwijl het hier vochtige 33 ° is, geeft hij zich gewonnen, het lukt niet. Het roer zal er uit moeten voor deze klus.  Volgende jaar, op het droge.
Dus alles moet weer terug op zijn plaats. Niet één twee drie. Nee, uren duurt het nog.  De spie van het roer valt in een buis, Tony moet die er heel moeizaam weer uitvissen, het kwadrant zakt steeds naar beneden...ik wil er verder niks meer over vertellen.
En dat allemaal vlak voor we naar huis gaan.  Leuk !

Wie droomde daar van een zeilboot in de Zuidzee.  Wat een ellende !

Om toch het gevoel te hebben dat we de verf niet voor niets zo dringend in Papeete haalden, bikken en schuren we het tweede anker en de steun voor de ankerwinch. Ook echte roestklompen.  Onder een schaduwrijke boom zet Tony er een dikke epoxylaag op.

 


"Kijk toch eens, waar we hier aan het werken zijn, met Papeete op de achtergrond !"
Veel hebben we niet nodig, wij zijn alweer verzoend met ons leven van zeezwervers.
En bijna klaar om de pauzeknop in te drukken voor een paar maanden.

 

Jarig.

Details

4 november 2014 :
Ik heb mijn verjaardag al op een aantal "vreemde" plekken gevierd. Papeete,Tahiti, misstaat daar zeker niet tussen.
We stappen dus op de veerboot Moorea - Tahiti van 8u15 en genieten het 20 minuten overtochtje op het zonnedek.

 


Als we om 16u05 terugvaren naar Moorea en ons bootje, zijn we doodop en zoeken een comfortabel zitje binnen.

Wat is een stad, ook een provinciestadje als Papeete, vermoeiend.
We hebben wat geshopt, cadeautjes voor mij maar ook nogal wat dingen voor de boot, wat had je gedacht. We hebben de toerist uitgehangen. Ik kreeg een echte "hei" als verjaardagskroon. We hebben lekker gegeten en het heerlijke, Leffe-achtige, Trois Brasseur biertje genoten.
We hebben vooral veel rondgelopen.
Voilà, meer moest dat niet zijn.

 

Bougainville Park in Papeete.

5 - 7 november 2014 : Hawaiki Nui Va'a race.
Bij ons heb je de Ronde van Frankrijk of de Ronde van Vlaanderen, nog dichter bij huis. In Frans Polynesië zijn ze gek van de jaarlijkse va'a races (de vlerkprauw races). Compleet met radio-boten (geen motoren), filmende helikopters, sponsor boten...een echte kermis.
Drie dagen aan één stuk rechtstreekse sfeerverslagen over de race op de radio, life beelden op TV.

We hebben de teams zien trainen. Vinden het zo typisch "van hier" dat we spijt hebben nu niet in één van de eilanden Beneden de Wind te zijn, want daar is het allemaal te doen. Drie dagen, drie etappes. De eerste start in Huahine en de laatste komt aan in Bora Bora. De beste teams halen snelheden van 12 knopen per uur, racen over een afstand van maar liefst 58 km woelig water met veel stroom tegen.
Echte marathon prestaties.

De aankomst zien we life in de "Brico" van Papeete. Inderdaad, opnieuw in Tahiti, we moesten nog een keertje heen en weer voor roestwerende verf.  In Moorea is erg weinig te koop.

Geweldig om toch nog even de mooiste lagune van Polynesië, met de aankomst bij Matira Point, te zien vanuit de helikopter. Al de hardroeiende "rameurs" (roeiers) in de kano's  en de honderden boten met toeschouwers.
Muziek en dans op het strand. Die party hadden we wel willen meemaken.

 

Fotomapje van Ra'iatea.

Details

 

Dat is ook alweer af.

Jakker in de marina.

Details

In de haven.
We wonen weer in een haven.
Jakker is neergestreken in marina Vaiare (Moorea). Ligt met touwen achteraan vast aan een steiger, vooraan aan een zwaar anker voorzien door de marina. "Mediterraan afmeren", zo noemt men dat bij ons, in de...Zuidzee dus.
We hebben water en elektriciteit à volonté. Mooie toiletten en douches.
En Coco, manusje van alles, die de boel in de gaten houdt.

 

 

Natuurlijk stond er veel wind vrijdag toen we binnenvoeren.  Liefst achteruit moest dat gebeuren. Maar kapitein Tony is de havenmaneuvers nog  niet verleerd en Christian staat klaar om onze touwen aan te pakken.
Blijkt : hij is een Belg. Woont hier al enkele jaren op zijn boot aan "onze" steiger en kan ons alle nuttige en minder nuttige info geven. Hij spreekt zelfs een mondje Vlaams. Het wordt hier meteen gezellig.

 

Jakker, met kleine Jak ervoor, tussen de andere boten.

Klussen.
De tweede dag al pakken we aan : Tony voorziet onze schroef onder water van een plastic jasje (een plastic zak gewoon) . Dat moet de ergste aangroei van zeepokken verhinderen. We proberen dit voor het eerst. Of het zal werken? Vooral niet vergeten die zak te verwijderen vóór we weer gaan varen !

Het dek krijgt een grondige wasbeurt. Het werd tijd, voor het eerst sinds februari komt er overvloedig zoet water uit de kraan aan te pas. Al moeten we toegeven, het hemelwater klaart de klus toch ook wel behoorlijk. En de laatste dagen krijgen we daar echt wel te veel van op ons dak...euh...dek.

Daarna vallen we de romp aan. Om beurt poetsen we vanuit Jak. Niet makkelijk want als je druk uitoefent op je spons, duw je ook jezelf en het bootje weg. Erg vermoeiend voor schouders, armen en rug.
Maar Jakker ligt er  nu weer mooi blinkend bij. Polieren moeten we ook nog. Maar da's voor later.

 

Soms moet er aangepakt worden.

Heet en nat.
Al dat comfort én de Champion supermarkt vlakbij kunnen toch niet beletten dat we heimwee hebben naar ons ankerplekje een mijl hier vandaan.
Jachthavens zijn zo heet. De wind kan niet genoeg aan je boot. Alle ventilatoren aan boord draaien overuren.  Nog zweten we ons te pletter.
Bovendien zijn er muggen, vliegende mieren en nono's door de nabijheid van struiken en mangroven.  Móeten we tijdens de schemering dus wel naar binnen. We hebben zo al genoeg beten.

Troosten doen we ons met de meest geweldige douche sinds tijden. Niks eerst je ingezeepte lijf in zee afspoelen en met een dun straaltje zoet water naspuiten. Nee, een eeuwigheid blijven we staan onder die onuitputtelijke waterval!

 

Onze jachthaven met Tahiti, in de wolken, op de achtergrond.