Minder wind (zondag 13 juli 2014)
De noord-westen wind geeft heel langzaam zijn plaatsje weer af aan de normale passaatwind uit het zuid-oosten, zo kunnen wij uit ons schuilplaatsje in Hirifa komen kruipen.
Als ik 's ochtends de instrumenten opzet om te vertrekken, prijkt daar op onze AIS een bolleke waar de naam Nautilus bijhoort ! Ze varen nog zo een 5 mijl van ons vandaan, buiten op zee dan, veronderstel ik. De reactie, als ik hun oproep, is gewoon hartverwarmend.
Hun buitenvaart door de pas in Tahanea, gisteren, mag in het vakje "dit-doen-we-nooit-meer" maar buiten wat witte neuzen hebben ze die wasmachine ook weer overleefd. Ze horen mij graag zeggen dat het hier in Fakarava helemaal goed komt.
365 dagen.
Een paar uur later liggen beide boten en bemanningen samen, in een soort swimmingpool (helemaal achter het rif aan bakboord van de zuid ingang), de "365 dagen weg van huis" van Nautilus te vieren.
Er zijn hier veel eilandjes te verkennen en het roze zand, maar dé attraktie is de pas door het rif. We moeten met onze dinghies ver omvaren want het rif blokkeert gewoon de doorgang, maar het is de moeite.
Aan de zeekant laten we ons in het water zakken, we drijven samen met de bijbootjes, Jak en Nautilusje, gewoon binnen.
Niemand had ons op zo een aquarium kunnen voorbereiden. Seppe en Fien, wild van enthousiasme, roepen, snorkel in de mond, naar mama en papa. Zoveel haaien, tandbaarzen, vlindervisjes en reuzegrote Napoleonvissen, hoe kan je dan stil blijven.
Haaien en Napoleonvissen.
Wij doen datzelfde stuk al scuba duikend, met Hans. Je zit dieper, ziet meer, vooral de haaien die op de bodem liggen en de stroming door hun kieuwen laten lopen. Maar er is vandaag minder zon en snorkelen is zeker zo spectaculair.
Wij, die nog nooit Napoleonvissen zagen, roepen deze weliswaar tamme exemplaren uit tot de showbeesten van Fakarava!!! De mensen die hier 600 haaien in de pas en 300 erbuiten telden, zullen het hiermee niet eens zijn.
Maar zo een confrontatie met de dikke, meer dan een meter lange Napoleonvis, met zijn vreemde ogen en grappige staart, onvergetelijk.
Al moet ik zeggen, het beeld van Fien en Seppe, snorkelend in het ondiepe water, met minstens tien zwartpuntrifhaaien rustig rond hen heen en weer zwemmend, is al even hallucinant. Ga dat thuis maar eens vertellen!
Eén van onze onderwatercamera's dampt altijd aan, maar we proberen foto's te maken, beloofd.