Oktoberfest in de jungle.

Details

Zuurkool en bier.
Al de vijfde keer op rij doen Oostenrijkse Josef en Maria dit. Ze organiseren een "Oktoberfest" in hun junglerestaurant Rana Azul. Zuurkool, worsten, varkensgebraad, pretzels, appelgebak, voor alle ingrediënten is gezorgd. En dan is er natuurlijk het allerbelangrijkste : liters, ijskoud bier, een professionele dj en veel volk.
Verbazingwekkend, al dat volk, als je weet : er is geen weg 'over land' hierheen, iedereen komt per boot. Expats,zeilers en locals.

T.V.
Er is zelfs een BBC filmploeg. Een Britse Tom Waes (Ben Fogle) maakt voor Channel 5 een reportage over expats. Ze zien de party helemaal zitten, blijven tot het laatst. Drinken en dansen met ons mee en ondergaan de kater de volgende dag.  
In januari 2014 wordt dit uitgezonden in de UK. "New lives in the wild" zal de serie heten.  Misschien zie je me ooit ergens in zo een filmpje voorbij dansen. Mijn nieuwe heup heeft trouwens de test perfect doorstaan.

Geef maar gas!
Gelukkig hebben wij geen kater en vertrekken maandagochtend vroeg naar Bocas....of dat is toch de bedoeling. Maar als ik gas vooruit geef om het anker uit de grond te trekken...gebeurt er niks. De gaspook zit helemaal los. Gaskabel over?  In vrijloop komen we langzaam van ons plekje weg.  Bocas halen we toch wel. Tony zet binnen, met wat touwwerk, de motor op 1400 toeren. Maneuvreren zal veel moeilijker zijn, zeker als er wat wind staat.
Nog iets erbij om te fiksen. Onze to do list wordt steeds langer.

Plannen.
Maar eerst doen we het belangrijkste. We halen onze grote bestelling, die we plaatsten bij West Marine, op. Tony deed huiswerk in België. In de States bestelde hij een hoop noodzakelijk dingen voor onze tocht naar de Pacific. Want inderdaad, als je het nog niet wist.  We plannen wel degelijk onze trip door het Panama kanaal ergens in februari. Hopen in april in de Galapagos te zijn en van daaruit verder te varen voor de grote overtocht naar de Markiezen. Eerst komen de kinderen en kleinkinderen op bezoek. We houden je op de hoogte.

De mensen van Bocas Marine brengen de vier nieuwe batterijen tot binnen in de boot en nemen de oude mee. Fantastisch, kunnen wij onze rug een beetje sparen. Die loodzware krengen krijg ik amper een paar centimeter van de grond.  

Als we ook nog het grootste gedeelte van de oesters en de rest van wat er op ons kunstmatig rif (Jakkers onderkant) groeit, afsteken, hebben we 's avonds toch wel een cocktail verdiend, samen met Hans en Linda, in één van de vele waterfront cafétjes van Bocas.