Ik klap mijn laptop dicht, neem een laatste slok van mijn biertje. Morgen vertrekken we uit Portobelo. "Jeff, de rekening, aub? Time to say goodbye to Captain Jack's. "

"Ik denk dat jullie nog wat moeten blijven, guys!! Want, kennen jullie toevallig de gitarist van U2? Well, binnen een paar minuten komt hij hierheen...." Nee, maak dat een ander wijs. Dit geloven we niet. Maar wacht eens even. Onze Balboa valt. Er ligt wél een superjacht in de baai, de Cyan. Zou het kunnen dat The Edge...???!!!  Nu móeten we wel wachten, vooral met een dochter, hardcore U2fan.

 Thuis wacht de home made spaghetti, maar we verorberen hier een hamburger tijdens het wachten. Helemaal niet erg want Pat en Collene (Cool Change) hebben juist de klim naar Jack's volbracht en willen ook wat eten. Ook hun dochter dweept met U2.

En daar verschijnt plots het hoofd van Edge bovenaan de trap. Zijn handelsmerk (muts) gemakshalve verruild voor een petje. Hij glimlacht even naar iedereen. Is omringd door een gezelschap van wel veertien personen, vrouwen en mannen, maar vooral veel kinderen en jeugd. Namiddag zijn ze gaan duiken en het is de duikinstructeur die het gezelschap hierheen brengt. Ze nemen plaats op de banken.

Collene en ik zijn veel te timide om de superster te gaan storen. Vinden dat je die mens met rust moet laten. Maar als ze allen aanstalten maken om op te stappen, regelt Jeff nog vlug een fotootje met Edge tussen ons in.

"God bless you", nog twee kussen (ons fototoestel is te traag voor díe foto) en weg is hij. Wat een manier om afscheid te nemen van Portobelo !