2013 dus. De wereld is niet vergaan. Enkel de Maya kalender stopte met tellen. Wij gaan dan maar gewoon verder!
Jakker ligt weer in Narganá = Yandup. We genieten dus weer wifi, door onze Alfa antenne feilloos uit de lucht geplukt.
Jakker op anker in Narganá (zeilboot in het midden).
Brug tussen de tweelingstadjes.
Kerststal in Corazon de Jesus.
Wij hebben een bescheiden oudejaarsavond gevierd. Biertje gedronken met onze Nederlandse buren van de Abel en met hen door de tweelingstadjes gewandeld. Overal mensen buiten, veel muziek, mannen en jongens lopen rondjes door het dorp. Bij een bepaald punt stoppen ze steeds opnieuw, moeten een aantal keren "pompen" en wat rum drinken. Dan weer verder voor het volgende rondje. Hoe lang houden ze dit vol?
Mensen wensen je al een gelukkig nieuwjaar lang vóór twaalf uur.
Om middernacht is er een mini vuurwerk van een paar seconden. Overal worden vuren ontstoken, het oude jaar wordt verbrand in de vorm van "man"grote poppen. Muziek klinkt de ganse nacht tot in ons bed.
Een gelukkig 2013 overigens. Hopelijk worden dit jaar al je wensen waar!
Ik ga gewoon door met tekstjes schrijven. Wifi aan boord : dus publiceren maar.
donderdag 20 december 2012 : Eastern Holandes Cays.
We willen geen regendag meer erbij en vertrekken 's middags richting Cayos Holandes. De mooiste eilanden met het helderste water en de meeste vis. Zegt men.
De grijze lucht wordt stilaan lichter, hier en daar bespeur ik zelfs wat blauw. De "warme" herfstdag verandert langzaam in een mooie zomerdag. Op onze weg naar de Holandes moeten we voorbij een open stuk zee tussen de riffen. De golven die zich over de hele Caraïbische zee opbouwen, rollen hier gewoon binnen. We worden flink heen en weer geslingerd maar overleven het wel.
Heel omzichtig zoeken we een ankerplek...midden tussen de bevriende franse "gemeenschap" uit Santa Marta.
Jaren geleden las ik al van de "Swimming Pool" en "BBQ Island"...plekjes in de Cayos Holandes waar elke zeiler heen moest. Zijn we hier nu echt met onze Jakker?
Wat moeten we met al die vuilnis? Verbranden en onder het zand scheppen.
vrijdag 21 december 2012. Stroomversnelling.
Nee, we zwemmen hier niet in één of ander subtropisch indoor zwemparadijs. Dit is het echte tropische spul. Aan hoge snelheid voert de stroming ons mee door het kanaal tussen de ondiepe riffen. Het water van de Caraïbische Zee wordt ertussen door geperst. Zo ook haaien, grote roggen. Ze vinden dit leuk, dit onbeweeglijk hang-zwemmen in de felle stroom. Wat een kracht hebben deze dieren. Uit alle macht peddelend met onze zwemvliezen worden we toch nog meegetrokken. Duidelijk de minderen in dezen.
Deze prachtige snorkeltrip werd uitgestippeld en ons aangeboden door Karen en JM, die Jak achter zich aan zeult. Met Jak raakten we tegen de stroom in op ons vertrekpunt.
Vandaag is het mijn beurt om de onderwaterscooter te proberen. Waw, dit maakt alles zo makkelijk. Even tot bij de grote stingray, niks aan...gewoon gas geven. Je kan ook veel langer onder water blijven, want verbruikt amper lucht omdat je geen inspanning moet leveren.
Vissen schrikken wel even op als je de knop indrukt en de elektromotor start. Maar als hij rustig zoemt, stoort het hen niet.
Deze heerlijke driftsnorkeltrip, vlakbij de swimming pool, wil ik nog wel een keer.
zaterdag 22 december 2012 : Proficiat, pa!
Mijn pa wordt 90 vandaag. Omdat we in augustus-september thuis waren, kunnen we nu, budgetgewijs, niet weer naar huis vliegen voor het feest. We drinken een glaasje op zijn gezondheid en ik ben in gedachten, met een wee gevoel van heimwee, thuis in Genk. Blij dat ik twee weken geleden nog een heel leuk telefoongesprek met hem had.
zondag 23 december 2012 : Grotduiken met haaien.
Daar ligt hij te slapen. Vlak voor onze neus. Rustig onder een overstekende rots. Stil. Een enorme verpleegsterhaai. Meer dan 2m. Wíj moeten ons uit alle macht vasthouden aan rots en koraal. Plat op de bodem liggend, daar is de stroming niet zo sterk. Toch trekt die nog behoorlijk aan ons.
Met ons vieren en twee franse cruisers verkennen we al duikend het tunnelsysteem onder het rif noord van de Cayos Holandes. Moeilijk te vinden, staat in onze gids...JM ontdekte de grotten al vooraleer hij het bestaan ervan kende! Ervaren duikinstructeur!!
Diep is het niet. Maar de tunnels staan in verbinding met open zee. De branding is zo wild daar en bij elke golf die in de tunnels slaat, is het zicht even quasi nul door al de luchtbelletjes. Tegen de stroming is op dat moment niet op te tornen. Wachten dus tot het rustiger wordt.
De stroming neemt ons mee door de andere tunnels. De meest prachtige, vol met grote baarzen en andere enorme papegaaivissen, laat ons een opening zien waardoor het licht prachtig naar binnen valt. Daardoor komen we buiten. Schitterend.
Vijf dagen op rij wordt er gedoken. Inclusief de kerstduik.
Met Karen doe ik nog een keer of twee de snorkel-stroomversnelling. Eén keer zien we er 15 enorme pijlstaartroggen, een paar verpleegsterhaaien vormen het toetje.
Cayos Holandes : prachtig aquarium en onderwaterspeeltuin. Wisten we toch, zeggen specialisten Jean-Marc en Karen. Deze eilanden liggen het verst in de Caraïbische Zee. Daarvoor liggen geen riffen meer. De place to be voor grote vissen en kristalhelder water.
Op een onbewoond eiland !
Zo wonen Kuna.