JAKKER, a ship's journey

Onze positie, Lydia, klopt, na ons uitstapje naar Bonaire en Klein Curaçao, weer helemaal met wat je op de site kan vinden : Spaanse Water : Curaçao.

Strontverwend. (11.11.12)
Ja, dat zijn we inderdaad, ik geef het toe. Want...hoe kan het anders dat ik gewoon vergeet te vertellen van de dolfijnen die vlak achter Jakker voorbij zwommen, zondag, tijdens het bezoek van Daisy (duikinstructeur Time to Dive).
De kuip van Jakker was voor de gelegenheid even "leslokaal". JM houdt van theorieles geven op de meest ongewone plekken. Toen gebeurde het. Een schooltje dolfijnen met kleintjes erbij lokte hen weg van de Nitrox-les voor instructeurs.Hup, in Jak en er voorzichtig achteraan. Resultaat : deze foto.

Intussen zijn we aangekomen op Klein Curaçao. Blij dat we toch de helft van de afstand naar dit eiland "een pareltje voor duikers" hebben kunnen zeilen. Onze derde keer hier.
Gezellig spaghetti etend en babbelend, brengen we de avond door.

Woensdag = duikdag.
We laten ons door de dagjesmensen (met excursieboten hierheen gebracht van Curaçao) op het strand niet storen en duiken per koppel aan de zuidkant van het eiland. Jak brengt ons, zonder versagen, naar deze speciale drietraps drop off met enorm veel vis. Reuzengrote tonsponzen, als vaten om rovers van Ali Baba in te verstoppen. Bossen van zeepluimen. Prachtig hoge, ongeschonden gorgonen of waaierkoraal. Maar nergens grote vis (haaien, roggen) te bespeuren op deze voor hen toch ideale plek...een eiland in open zee! Ook ervaren Jean-Marc blijft met die vraag zitten.

Aartsmoeilijk, die onderwater foto's. Karen kan het.

Kerstboomkokerworm. Honingraat koffervis.

Harlekijngarnaal. Murene.

Film.
Het is half elf, ver na sailors midnight, en wij zitten met ons viertjes in de bus terug naar het Spaanse water. Daar zijn we vanmiddag met Jakker aangekomen. Er zijn geen witte mensen meer te bespeuren op lijn 6A naar Caracasbaai, het Spaanse Water en de resorts. Wel zwarte mannen die thuiskomen of vertrekken naar hun job. Security mensen, vooral.
Wij pikten vanavond, met ons vieren, een filmpje mee. In Otrobanda, aan de andere kant van de pontjesbrug, het andere deel van Willemstad. Nu, een filmpje. De nieuwste 007 film, Skyfall, kon ons verleiden. Lekker terug opwarmen in de hitte van de stad, twee en half uur in de té koude airco deed wel een beetje pijn aan het eind.

Deze "westerse" ontspanning hadden we wel verdiend na het zweterige rondhossen naar douane en immigraties (de vier bemanningsleden moeten zich persoonlijk aanmelden) om in te klaren in Curaçao, deze namiddag.