Tropisch Vlaanderen.
- Details
Alarmtoestand in België en omstreken! Een tropisch weekend komt eraan. Ze slaan je met raadgevingen om de oren. Steeds water meenemen en genoeg drinken, klinkt het op TV en radio. Betuttelend toch !? Of zien enkel wíj dat zo?
Maar, ongelooflijk, het weer krijgt echt tien op tien. Tot nu nog geen regen gezien. Niks dan blauwe lucht en zon. Gisteren de tweede warmste nacht ooit in België! Gelukkig waren de eerste nachten fris. Eindelijk nog eens lepeltjesgewijs slapen, onder de donsdeken !!!!! Zalig.
Echt zomerweer, er zijn dus ongelooflijk veel buitendingen te doen. Met de camper, die Bert en Stefanie ons leenden, lukt dat prima.
Dagje naar Zeeland met kinderen en kleinkinderen.
Reünie met koffie en vlaai voor ons nichtje uit Portugal.
Sauna met de vriendinnen en lekker in het zonnetje bijbabbelen.
Terrasje doen met Tony's ex-collega.
Een gezellig avondje in de tuin van Willy. Ook dochter Vicky komt langs. Onvoorstelbaar lang geleden zeilden we samen met hen en Lieve de eerste mijlen in een zeiljacht. Het prille begin. Gezelligheid kent geen tijd, we blijven slapen in de camper en Betty verwent ons 's morgens met een vijfsterren ontbijt.
Duiken in een "vijver" (Naturagart) in Duitsland. Het zicht is slechts één meter maar de ambiancemeter staat op maximum. De steuren zijn de grote attractie.
Barbecue in Weerde. Wandelingetjes naar het speeltuintje met Roxie en Lyam.
We genieten volop van onze vakantie in België, weten immers dat Jakker veilig is. Bob stuurde ons nl. een foto van hoe rustig ze erbij ligt in Curaçao Marine.
.jpg)
.jpg)
Vakantie...
- Details
Wat doen oma en bompa Jakker als ze thuis zijn?
Ze proberen echt de tijd te verdelen tussen zoon en dochter. Die twee wonen op een uurtje rijden van elkaar...dus we maken "tijdblokjes". En vermits Bert en Stefie vakantie namen om er voor ons te zijn (en ook een beetje om hun nieuwe huis in te richten) én de crèche dicht is, zijn we de eerste tijd vooral bij hen.
Terwijl Tony schuurt, schildert, graaft, maar vooral ...raad geeft en toezicht houdt (tikkeltje beroepsmisvorming), speel ik met de kindjes, stop ze in bad, ververs pampers, geef flesjes en mag het eerste groentepapje van Roxie maken en "inlepelen".
Ondertussen kunnen we het niet laten het nieuws van de Carieb, onze tweede thuis, te volgen. De regering van Curaçao is afgetreden. Orkaan Ernesto trekt over de Carieb. Welke eilanden lopen gevaar? Zou Baros al aangekomen zijn?
Zondag bezoeken we onze vroegere zeilstek aan het Grevelingenmeer. Hiervandaan zijn we meer dan twee jaar geleden vertrokken. Het lijkt alsof het gisteren was. We besluiten maar niet te gaan duiken met de rest van het TTD team. Het water is ons iets te koud en het zicht te slecht. Verwende stinkerds, dat zijn we. I know.
De betoverende zonsondergang over een bladstille Noordzee lijkt ons te willen zeggen : "Hé, waarom het zover gaan zoeken? Hier is de natuur ook schitterend, hoor. "
Verrast.
- Details
"Welkom thuis" noemde ik het vorig tekstje. Maar, man, man. Vandaag, dát was pas een welkom thuis.
Hoe onnozel en nietsvermoedend zijn wij? Hoe goed kunnen onze kinderen hun mond houden?
Met een smoesje lokken ze ons weg van Eindhout, waar we logeren bij Karen en JM. Stefanie heeft ons nodig. Wij moeten op de kinderen passen terwijl zij Bert, die terugkomt van drie weken werken in de States, van het vliegveld gaat afhalen. 's Morgens vroeg is dat, dus wij gaan in Weerde slapen.
Daarna rijden we, met z'n allen, naar Eindhout terug, voor de brunch. Logisch daar is meer plaats.
Wij zijn er bijna...maar wat staat daar veel volk bij hun huis. Is er een ongeval gebeurd? Nee...huh, is dat Marleen, mijn jongste zus, en Jos en één van hun dochters. En mijn pa, dit jaar negentig en nog steeds van de partij. En broer Roeland, Nadine, dochter Tine met de jongste spruit van onze grote familie?!
Eindelijk valt mijn Euro. Wat moeizaam, ah ja, wij kennen die munt nog amper. Surprise!!! Nog meer broers en zussen van ons beiden arriveren, neven, nichtjes met hun kindjes. Onze co-oma en opa uit Wetteren. Vrienden. Wat een overrompeling!
Geweldig is dit. Bijbabbelen met iedereen. En smullen! Menslief! De lekkerste pistolets ter wereld, zoveel heerlijke échte kazen (eens wat anders dan de alomtegenwoordige cheddar uit Nieuw Zeeland), saucis, parmaham... en SMURFENVLAAI !
JM is overal tegelijk, perfecte gastheer. Gastvrouw Karen vergeet even haar koorts , haar pijnlijke keel, neus en oren.
Onvergetelijke namiddag en voor ons meteen een zorg minder. Want met zo een grote familie : wie moet je eerst bezoeken en wanneer ?
We zijn immers ongeduldig om aan onze eerste taak te beginnen. Kindjes oppassen. Deze week kan je ons in Weerde vinden. Stefanie en Bert richten hun nieuwe huis in. Schuren, schilderen, sleuf graven voor de gasleiding, poetsen en verhuizen...niet te doen als je constant eten moet geven, pampers verversen en kleuters bezighouden. Eindelijk vallen we in de rol van alle grootouders te lande!
Welkom thuis.
- Details
Echt "warm" onthaald in België. De jetlag nog in ons lijf, met Karen en JM, eerst van mosselen met een Leffe genoten, dan concertje van Geel Zomert meegepikt. Eerste plensbui kon ambiance niet afkoelen. Vandaag miezerig Belgisch weer. Welkom thuis!