O ja, dit moest ik nog vertellen : de volle maan, weet je nog, die bij ons helaas niet tijdelijk verduisterd werd, heeft ons ingefluisterd : "Wachten!" We wachten dus op de goeie, niet té sterke wind. En mét ons wachten een aantal andere boten, want het ziet er de eerst week niet goed uit.
Het onderwaterschip moet ook nog maar wachten. De goedkope antifouling die we op Grenada, door kredietkaartperikelen, niet hebben kunnen kopen, vind je hier niet.
Dus : zie ons vorig statement hieromtrent: we willen geen 1.000 dollar op Jakkers onderkant smeren. Ben je gek!
Weet je wat? We gaan vanmiddag lekker "resort crashen". Met Jak varen we richting uitgang Spaanse Water. Daar waar de golven van de Caraïbische Zee op het strand spoelen, heb je Santa Barbara Plantation Resort (wat een mondvol) met het Hyatt Regency Hotel. We hangen de "pas toegekomen" hotelgasten uit...wandelen verkennend rond. Trakteren onszelf op een ijsje.
Mooie, klassiek Spaanse gebouwen en dito tuin. Naar ons gevoel iets te stijf. Geef ons maar de Club Med bij St. Anne, Martinique.
Terug aan boord horen we het radiojournaal. Eén van de vele dingen die ik mis : het gebabbel op Stubru, de muziek en de journaals. Hier op Curaçao komen ze een klein beetje in de buurt. De muziek is meestal ok (als je Bonaire niet meerekent, lang geleden, hoor). Tenminste als je de Amerikaanse kerstliedjes, waar je tenen van gaan krullen, even vergeet. Ik zie steeds die kerstscène uit “Alles kan beter” voor me. Mark Uytterhoeven, Guy Mortier en Rob Vanoudenhove zouden hier nogal succes hebben.
En dan is er elk uur het nieuws (uit Nederland, ja, dat wel) in onze eigen taal.
Maar een dramatische gebeurtenis als in Luik, daar zitten we echt niet op te wachten.
Goed nieuws…is geen nieuws.
.JPG)
.JPG)
Het Spaanse Water In de tuin van Santa Barbara Plantation.