Met doodsverachting stap ik in Jak, net op het moment dat hij op een golf omhoog komt en dus dichter naar mij toe. Laat hij nu niet onder onze spiegel geplet worden! Het lukt. Tony volgt en daar gaan we golf op, golf af, richting Zeevonk, die slechts op roepafstand van ons voor anker ligt. Ik heb een handdoek mee want ondanks dat korte stukje, zullen we wel kletsnat zijn als we daar toekomen.
We gaan dineren bij hen. Dat zouden wij vrijdag al, maar toen zijn we hals over kop gaan vluchten voor echte “wasmachine” toestanden. Zijn die etentjes behekst?

Het verhaal van de laatste dagen is er eentje van één rustige nacht afgewisseld met één turbulente.

Vrijdagnacht in Prickly Bay hebben we heerlijk geslapen na het happy hour met aansluitend optreden van een steel- én een rockband. Veel volk en ambiance.
‘s Morgens al draait de wind recht de baai binnen. Je raadt het al, opnieuw rock and roll. Geen hash. We durven de boot gewoon niet alleen te laten.
Weer een rot nacht. Op de boot vóór ons spookt een gedaante rond. Bang dat zijn schip op drift raakt. ‘s Morgens gaat er echt eentje aan de haal, richting Jakker. Zijn anker blijft op tijd steken, maar voor ons is de maat vol.
Terug dan maar!!!! Zot, maar ja. 

In St. George’s aangekomen, ontvangen de Zeevonkjes ons met open armen en een fles wijn. We zijn weer thuis, zo lijkt het wel. Een rustige nacht is ons deel.  

{youtube}79XGkAck0Kg{/youtube}

 

Maar maandag breekt de hel los. Zware wolken pakken samen, bliksem, wind, bakken regen. De golven in de baai bruisen wit rond en onder de boot, tillen ons op. Bezorgde oproepen van collega zeilers aan de marifoon. Er gaan er een aantal anker op naar de marina. Maar ook daar vandaan komen oproepen voor assistentie, voor meer stootwillen. De golven rollen immers zo de haven binnen.

Maar wij zitten dus op de eerste rij, op het natte terras van Zeevonk, heerlijk te smikkelen en zien het ankerlichtje van Jakker en Pauwke onmogelijke zwaaien maken. Moeten we daar straks op slapen? Dan blijf ik wel hier op de catamaran, die ligt als een huis.

Oef, de regen neemt wat af en de wind ook. Vlug naar huis, een beetje rillerig in de frisse (24° C) nachtlucht.