Onder een stralende zon en blauwe lucht zijn we teruggezeild naar Guadeloupe. De passaatwind is nog niet teruggekeerd. Af en toe moest de motor dus aan. Terug naar Berts favoriete eilandje, Îlet du Gosier. Waarom zou je verder zoeken als hier alles voorhanden is. Behalve wind om te kiten dan, maar die is er nergens nu.

Gosier, als je het ons vraagt, het meest sportieve stadje van Guadeloupe. Van zonsopgang, rond 6 u, zijn ze er, de zwemmers. Trage zwemmers, die vaak stoppen en een praatje maken dat over het water klinkt in de stille ochtend. Snelle zwemmers, een tiental bij mekaar, om ter eerst aan het eilandje. Zwemmers met een boeitje achter zich aan, een waarschuwing voor de boten die hier rondvaren.
Oudere zwemmers en jonge. Blanke maar vooral zwarte zwemmers.
Dat gaat zo door tot 's avonds. Wij proberen het ook eens, van Jakker tot het eilandje. Bert doet nog beter, zwemt op een half uur tot het strand aan het stadje, naar het eilandje en terug naar Jakker.

Ook snorkelen is een goed alternatief voor kiten. We gaan om beurt per twee met Jak naar het rif. Hier is heel wat te zien en zo ondiep. Wat een eerste snorkel-ervaring voor Stefanie! Buiten de "gewone" visjes, ontdekken we vandaag een langoust. We zien een zwart gevlekte "porcupinefish" (in het Nederlands stekelvarken-vis ? - tja, we hebben enkel een Engelstalige gids over de rifvissen) die zich onder een grote koraalblok verbergt.
En een "poets garnaal", prachtig rood-witte garnaal, lokt aan de ingang van zijn grot klanten(vissen) met zijn lange spierwitte sprieten.

Om beurt passen we ook op Lyam. We waren echt vergeten hoe snel zo een klein ventje bijleert. Hij brabbelt en kraait nu heel vlotjes, lacht makkelijk als hij een gezicht dichtbij ontwaart, luistert naar het baby-melodietje, probeert zich op te trekken met zijn armpjes en staat dan in wankel evenwicht rechtop op zijn mollige beentjes (perfecte oefening voor een latere waterstart met zijn kite, knipoogt Bert).

Als de zon onder is, genieten wij in de kuip van de volle maan. Prachtig hoe die het eilandje verlicht en nu er geen wind staat, kan je gewoon tot op de bodem van dit immense zwembad kijken en in het witte maanlicht de roodachtige zeesterren bewonderen tussen het zeegras.

Paradijs?!