Het is 9 uur. Ontbijt achter de kiezen, alles aan kant en zeevast, ook onze jongste matroos, zijn klamboebed met kussens nog steviger ingeklemd.
We gaan vandaag een beetje "oceaan" proeven en "le canal" tussen Guadeloupe en Īles des Saintes oversteken. Het weerbericht is perfect : 3-4 bf wind, golven van 1,60 m, volop zon. Ook het zicht is uitstekend. We zien Souffričre, de vulkaan, roken. We zien Marie Galante (ook een eiland van Guadeloupe) en in de verte doemt het hoge Dominica op. De eilanden vóór ons, daar koersen we heen aan een mooie 5 - 6 knopen.
Bert en ook Stefanie sturen het hele stuk. Lyam geeft geen kik. Vier uur lang ligt hij op zijn buikje in de zich langzaam opwarmende kajuit. Omwille van overkomend water, kan je de luiken niet zomaar openzetten. Maar het deert hem duidelijk niet.
Ons bezoek is al een week ingeschommeld, deze golven kunnen hun dus niet echt deren.
Iedereen is tevreden als we het anker laten vallen bij Bourg les Saintes (Terre-de-Haut).
's Avonds in hotel LoBleu, waar gratis wifi is, kunnen oma en opa uit Wetteren zich er persoonlijk van overtuigen dat alles prima in orde is met iedereen maar vooral met Lyam, die, klein als hij is, overal de aandacht trekt.
Lyam, die toen hij pas aankwam in Guadeloupe, wat aarzelend voor de eerste keren lachte, dat nu steeds vaker doet en ook grimassen trekkend ons probeert "na te praten".
Vooral 's morgens voert hij hele conversaties met bompa. Een ochtendmensje?