We liggen hier in de baai echt niet met de minsten.
De megajachten, (vooral charterjachten) een verhaal apart. Ze varen uit…en weer binnen na een paar dagen. Ze passeren op een paar meter van onze ankerplek. Bemanning, dat is al wat je ziet. Bemanning, mannen en vrouwen, elk met walkie-talkie aan hun riem. Ten allen tijde beschikbaar. Manipulerend met armdikke meertouwen. Altijd bezig met poetsen en polieren. Drankjes en eten serverend. De “celebs” krijg je niet te zien. Eén keer wuifde een oude dame naar ons.
Blue Attraction, Mia Elise, Arrowhead, NirVana, zo heten ze. Ons interesseert vooral de zeilcatamaran: Wonderful.
Een prettig tijdverdrijf tijdens het meest aangename uur van de dag net vóór zonsondergang : je gaan vergapen op die “rijke steiger”.
We praten wat met een Italiaans bemanningslid van de Wonderful. Hij is van Genova. Samen met zijn lief werkt hij aan boord. Heeft voor deze job zelfs moeten leren strijken, vertrouwt hij ons toe. Alhoewel er maar plaats is aan boord voor 3 crewmembers, zijn ze met twee koppels. Krappe behuizing, wees daar maar zeker van.
De immense ruimte is er voor de gasten.
Vóór je gaat aanmonsteren: ze kloppen dagen van 16 uur en hebben slechts heel af en toe, zoals nu, een paar dagen vrij. Leven voor een groot stuk van de fooien
Maar ze zien wél wat van de wereld en ontsnappen aan de sleur van een doorsnee Europees leventje.
Och, dat protserige interieur…niks voor mij, geef mij maar de Jakker! Jaloers? Bijlange niet!!
.JPG)
.JPG)