Verzonden via W2LK

 

Vrede op aarde!
Op de Jakker is absoluut alles vredig. De wind blaast (té) zachtjes, de golven mochten iets minder hoog. In één lange routine van wachten op en af, vliegen de dagen razendsnel voorbij. En nochtans ..veel meer dan zeilen, eten klaarmaken en vervolgens oppeuzelen, een heel klein beetje opruimen, weerberichten binnenhalen en mails beantwoorden en wat lezen, doen we niet. Ja, vissen!  Of tenminste, proberen te vissen, nog steeds zonder succes.

 

Vanmorgen vroeg kregen we even een teken van ander leven op deze planeet.  Een zeeschip passeerde ons op 2 nm afstand. Ik kreeg de boot pas laat in het vizier, de golven zijn zo hoog dat ook een groot schip er volledig achter verdwijnt. Zouden zij ons zien? We hebben geen AIS (systeem voor automatische identificatie van radiozenders op schepen)  waarop de naam van het schip verschijnt, in dat geval had ik geprobeerd hem op te roepen.

 

Wat had ik hun dan verteld? Over ons kerstdiner uit noodzaak : een zomerse pastasla met tonijn .in blik. Eerder iets voor de barbecue, ik weet het. Maar vergeet niet, het is hier alle dagen barbecueweer.
Nog een toetje van vanille pudding met verse fruitsla en vannacht, bij het wisselen van de wacht, (bij hoge uitzondering) een half glaasje sangria en een leuk babbeltje.  Tony verraste me met een uurtje langer slapen en wekte me pas om middernacht. Wat een kerstcadeautje. Lief!
Zo vierden we kerst.

 

Of we dit op 31 december nog eens overdoen, hangt helemaal van de trade winds af.