Verzonden via W2LK

 

Experiment geslaagd : weinig gekrijs vannacht. Ook captain Tony sliep op beide oren. Ik hoorde een Engelse schipper pas nog toegeven : "Af en toe vaar ik graag op motor.'s Nachts bij dat monotone geluid slaap je makkelijk. Onder zeil luister je naar elk gekraak, vraagt je af wat het is en hoe je het kan verhelpen." Bij ons dus voorlopig niet meer.

 

Vanmorgen staat de wind pal oost en heeft de neiging iets toe te nemen, 10 knopen misschien. Dus nog maar eens de genua uitbomen en vlinderen om alle wind te vangen die er is. Als genua en grootzeil aan dezelfde kant staan voor de wind, hoef je geen kenner te zijn om je voor te stellen dat het ene zeil het andere afdekt en je zo niet efficiėnt zeilt.

 

Tony met zwemvest en aangelijnd naar het voordek dus. Ik doe het werk aan schoten en neerhouders in de kuip. Heb een mooi uitzicht : Tony in blote kont, evenwichtskunstenaar met spiboom. Ik weet dat Thomas Siffer altijd een zwembroek droeg, bang als hij was zijn kroonjuwelen te beschadigen. Tony deelt duidelijk die angst niet en doet de naam die wij aan onze route geven alle eer aan. Blote-konten-route. Engelsen zeggen : barefoot route. Zwembroeken route : nog een naam voor ditzelfde pad over de oceanen.

 

Vanmiddag noteer ik de laagste dagafstand : 80 nm. Tja, als de wind niet meewil.

 

Maar Herb en ook amateur-weervrouw Karen, die de weerontwikkelingen op de oceaan volgt, beloven vanaf maandag meer wind voor ons gebied.
Die goeie, ouwe Herb die zich vanavond (zijn South Bound II  is vanaf 19u40 UTC in de lucht) oprecht zorgen maakt over de Encore, op weg in de buurt van de Bermuda's en die afstevent op een ware storm. Hij belooft haar morgen om 14 u UTC weer op te roepen om te horen hoe ze het stellen.
Zou hij echt slaap laten om ons, zijn zeil-zorgenkindjes?