Zin in foto's van Marrakech, klik hier

 

Marrakech.

Warm, warmer, heet !!!! Als we een voet durven buitenzetten wordt het heteluchtkanon gestart. Man, man, de warme wind verschroeit alles als een föhn. Sloten muntthee bieden nauwelijks soelaas. Toch verkennen we de stad te voet, met ware doodsverachting steken we drukke straten over, want voor een voetganger stoppen, daar hebben ze in Marokko nog nooit van gehoord. We bezoeken de prachtige paleizen, de oneindig groene parken en tuinen, de tomben , de talloze souks, de medina, het mooie nieuwe Marrakech en natuurlijk “La place”, het beroemde Jemaa el Fna plein. Iedereen kent het van reisreportages en andere ‘Vlaanderen Vakantieland’ programma’s.
Slangenbezweerders, dansers, sjamanen die voor elke kwaal een kruid verkopen, verhalenvertellers, verkopers van dadels en vijgen, prachtig gepresenteerd, stalletjes met heerlijk vers geperst appelsiensap….
Maar vooral de enorme rookkolom die opstijgt van de grote houtskoolvuren waar worstjes en brochetten gebakken worden en het eentonige trommelgeluid op de Marokkaanse tamboerijn, dat we kunnen horen tot in onze riad.  Dàt is het plein voor ons.
Plein waar, tot onze grote verbazing, meer Marokkanen rondhangen dan Europeanen.

Onze gedachten gaan weer naar mijn schoonpa. De man die de hunker naar avontuur onherroepelijk doorgaf. Hoe heeft hij het plein 70 jaar geleden ervaren? We kunnen het hem helaas niet meer vragen.

In de rook ontwaren we René en Pauline, onze Nederlandse bootburen in Rabat, ook zij zijn hier een paar dagen met vakantie.

Maar, hoe vreemd, vroeger kon een vakantie niet lang genoeg duren.  Nu willen we na drie dagen terug naar de Jakker?! Heimwee naar zee? Naar ons bootbed?

Een laatste rit door de stad , een laatste blik op de stad van rode oker (alle gebouwen slechts één kleur: okerrood) en daar gaan we voor weer een rit van vier uur en half.

In Sale is het zo maar even 10 ° frisser. We herademen, we zijn terug thuis!