Verzonden met WL2K

 

"Wat is dat hier een toffe supermercado, hé mama," Bert heeft ook al de ware zeilers-vertrekkers-geest. Twee weken geleden begreep hij mij niet, nu loopt hij zelf met een brede smile tussen de rekken.
Hoe erg ik thuis een hekel had aan boodschappen doen, hier loop ik in de supermarkt rond als een kind in een speelgoedwinkel.
Ik sla geen enkele rayon over, op zoek naar dingen die ik kan gebruiken, voorraden die ik kan aanvullen. Verbaas mij over de bekende dingen die ze ook hier hebben, koekjes van Lu, flesjes Leffe, Nutella ...

 

Steeds weer koop ik te veel. Dat merk ik als alles, onder de brandende zon, in rugzakken, gedragen moet worden tot aan de Jak en dan aan boord moet gebracht.

 

Maar we hebben weer flink gezeild in de Ría de Pontevedra met ons jong bezoek en daar krijg je honger van. Vandaag koken zij en wij laten ons verwennen.

 

Later genieten we van de zonsondergang op anker in de baai tussen de havens van Sanxenxo en Porto Novo. Op het strand krioelt het nog steeds.
Als ik om 4 u even wakker wordt, hoor ik nog steeds lawaai. Morgen zijn we hier weg!