De Roompot, zo heet de toegang van de Oosterschelde tot de zee, hadden we al een tijd geleden achter ons gelaten, dacht ik. Surfen we hier nu toch binnen op een behoorlijke deining door Le Grand Pot de Beurre en le Petit Pot de Beurre. Daar moet zeker geen tekeningske bij. Die zeemannen wisten de namen van ondieptes , banken, rotsen  en plekken met veel stroming en kolken wel te kiezen. Hier wil je niet binnenkomen met 6 -7 bf als je geen local bent. Het schuim zal wel rond je oren spatten.  En de hoogste stenen vuurtoren ter wereld, de Phare de l’ Île Vierge, kan je dan ook niet helpen.

Maar als de golven wat minder worden ontdekken we de rustige wereld van een mooie inham met vele bootjes op anker, groene oevers, verre huisjes.
Ook hier komt de havenmeester in zijn bootje ons vergezellen naar een plekje aan de steiger. We zijn in L’Aber Wrac’h. Kan het Bretoenser klinken!
Ik denk terug aan langvervlogen tijden zonder TV, toen we naar Omroep Limburg luisterden, naar een programma  van Irène Houben, die haar hart verloren had aan Bretagne en de Bretoense vissers.

De tocht naar hier was er eentje van laveren tussen de “sargasso-weed-velden”.

 


P7050315 (Medium)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We krijgen die slierten liever niet in de schroef, remember.

Oppassen moesten we ook met ‘une Houle’ van ongeveer 2 meter. La Houle : zo noemen de Fransen de Atlantische  Oceaandeining die zich hier laat voelen. Het vermelden van de hoogte van de houle hoort gewoon bij het weerbericht hier. Onze Jakker neemt die bergen en dalen vrij makkelijk, maar zij maakt af en toe flinke schuivers. De houle in ons kommetje  soep is ook niet van de poes.

En dan heb je nog het effect van stroom tegen wind. Als halfweg onze tocht de stroom flink begint mee te lopen, betekent dat voordeel voor ons, het is alsof je op een rolband vaart. Maar, d’er is altijd een maar, omdat we wind tegen hebben, krijg je steile, korte  golven bovenop de houle. Nu valt dat nog reuze mee, maar in zwaardere condities bonkt je boot zich gewoon vast in die steile golven. Dan maak je geen voortgang meer. Echt jakkeren is dat!

Zo, als je dit nu allemaal een beetje onthoudt, zou je een aardig mondje kunnen meepraten in het gezelschap van toogzeilers.

Leuk vind ik het om die dingen uit te leggen, ik weet immers, via jullie toffe comments, dat er gelezen wordt. Dat doet deugd aan mijn “schrijvershartje” en motiveert me om verder te gaan.

 

 

 

P7050318 (Medium)P7050319 (Medium)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zie je de Phare de l'Île Vierge in de verte?

 

 

 

Additional information