JAKKER, a ship's journey

Positie : W.Seram - Pohon Batu, 02°58,34 Z  128°06,98 O


Jakker bij Pulau Mesemta, Misool. 

Pas als we het anker laten vallen (24 m diep) in de amfitheater setting van Pulau Mesemta, durf ik een zucht van verluchting slaken.
We zijn er! En meer nog, zonder problemen. Dit is de Misool regio van het Nationaal Park van Raja Ampat.
Een doolhof van eilandjes, inhammen, dramatische rotsen, ondiepe doorgangen, ontelbare grotten. Zo een 53-30 miljoen jaren geleden is dit op de zeebodem gevormde landschap van zeediertjes omhooggestuwd en geworden tot wat we nu zo bewonderen.
Elke dag verkennen we een ander stukje van dit labyrint paradijs met de dinghy, onze stand up paddle heeft de geest gegeven, ontploft tijdens het oppompen.
Grote, wit gebleekte doopvontschelpen op strategische plekken vastgezet op de rotsen, wijzen de weg. Als je wacht op hoog water, kan je bijna overal over het koraal heen.
Ik zie in de gekartelde pieken en vormen overal mensenfiguren, dieren, dino's.
Eén rots is zonder discussie een kerstboom.


Je kan hier zo de lampjes inhangen ! 




De doopvontschelp wegwijzers. Goed zichtbaar als je er 's nachts met je lamp op richt. 




Vleermuisgrot.

We beklimmen de Hargat Peak nog een keer. Vinden de ingang naar de vleermuis grot waar we zelfs de dinghy een eindje in kunnen duwen.
Ik trek vlug een “handschoen” aan, vies als ik ben van de wanden bedekt met groen slijm. De behoorlijk grote vleermuizen hangen onverstoord aan het plafond van de grot. Af en toe vliegt er eentje dwars over naar de andere kant.
Het stinkt er en de vleermuisgeluiden zorgen voor de juiste sfeer. Speciaal.

De rots tekeningen, een heel eind verder varen, zetten ons aan het fantaseren over de Melanesiërs die hier vroeger woonden. Hoe overleefden die oermensen ? Van vis en kokosnoten? Over kou hoefden ze zich alvast geen zorgen te maken.


Zie je de rotstekeningen ? 


Hier in detail.



Deze NW moessontijd zien we wel wat toeristen, nieuwsgierig naar de piek, de grotten, zoals wij. Eén keer slaan we een groep klimmers gade, met touwen en haken zijn ze aan de slag de steile loodrechte wand boven de grot te bedwingen. Nog een hobby die je hier kan uitoefenen.
Aan foto's zal het ons niet ontbreken nu Tony ook weer met de drone filmt.
Om de drie dagen bak ik brood, maak ik yoghurt. Elke dag controleer ik het fruit en de groenten. De snelst bederfbare groenten, spinazie, bok choy, boontjes zijn al verorberd.


Een natuurlijke klimmuur.

We hebben ons nog geen Starlink aangeschaft, dus zitten we afgeschermd van de wereld zonder internet. Ik ben blij met simpele berichtjes via de radio, van vriendinnen, van zussen, van de kleinkinderen : dat het koud is aan de handen als je gaat kite surfen dezer dagen, dat de Latijn toets goed is gegaan, dat ze met vriendinnetjes zijn gaan spelen.
Heel af en toe kan het leven simpel zijn.


Op een regenachtige dag controleren de rangers onze pasjes.





Tony leeft zich uit in het maken van drone beelden.