Positie : 00°42 Z 134°01 O (Molucca Sea) Noord van West-Papua

Dit onthouden we van dag drie : het is bakoven-heet en niet enkel omdat ik een brood bak. De motor doet het harde werk, de ganse dag, er is geen wind. Erg rustig is het wel. Alsof we op anker liggen. Zo kunnen we de enorme boomstammen die in het water drijven beter ontwijken, we zijn in het gebied waar de Mamberano rivier uitstroomt.
De squalls hielden zich ver weg de voorbije nacht, er waren geen golven en zo konden we in de voorpiek slapen met de deur dicht, zodat je niet gestoord wordt door het motor geluid. Je moet er dan wel af en toe het “klong, klang” van grote stukken hout en ander spul, bijnemen.
Die motor klinkt toch al niet zo luidt, hij draait aan 1100 toeren per minuut, op die manier verbruiken we zo weinig mogelijk diesel en hopen we lang met onze voorraad toe te komen.

In de vooravond roept Port Control van Biak haven ons op, we passeren op ruim 15 mijl “voor hun deur”. Ze willen onze destination en de ETA weten. In moeizaam Engels wordt de communicatie gevoerd, er hangen lange “denk stiltes” in de lucht maar ze begrijpen ons.
In Indonesië moet je verplicht een AIS signaal uitzenden. Onze Big Indonesische Brother kan ons zo overal volgen.

Als we om 9u zondagochtend aan ons vierde etmaal beginnen, heeft de wind er weer zin in. Vijf uur lang kunnen we ons hart ophalen aan een zeilsnelheid van 7 knopen.
We passeren een eiland dicht genoeg om 4G op te pikken en meteen vallen honderden, gemiste, berichtjes van onze (grote) familie whatsapp groep binnen.
Dan is het plots gedaan met de zeilpret.
Ons groen monster (Volvo Penta motor) maakt opnieuw overuren. We stevenen af op de “Vogelkop” (Doberai in het Papua) van West-Papua, die in de verte al opdoemt. Ook daar zullen we wellicht het Telkomsel signaal opvangen.
Manokwari haven, de hoofdstad van West-Papua, heeft ons blijkbaar niet opgemerkt of men nam niet de moeite ons op te roepen.
We zijn klaar voor de vierde nacht.

Additional information