JAKKER, a ship's journey

Positie : Liapari – Vella Lavella – Salomonseilanden.

Ken je dat? Bovenaan je smartphone verschijnt een symbooltje als een “verboden te parkeren” bord, zo een rond bord met een streep er doorheen. Geen telefoon, geen internet, betekent dit.
Je kan zelfs geen noodoproep doen. Er is helemaal geen enkel signaal ! Vreemd. Dat zagen we hier nog nooit.
Twee dagen zien we dit symbool nu al. Dan begint eindelijk de “coconut radio” (zo noemen ze hier de “tam tam”) berichten te verspreiden.
Nee, er was geen cycloon, geen zware storm, geen overstroming maar er was wel een cargoschip in de haven van Noro dat doodgemoedereerd, met zijn zware anker, de dikke glasvezel kabel, die de helft van de Salomonseilanden voorziet van telefoon en internet; kapot trok. 40 % van de bevolking zit zonder verbinding met de buitenwereld nu. Kleine en grote eilanden zijn helemaal geïsoleerd. Heel erg. Terug naar het stenen tijdperk.
Wat betekent het voor ons?
De ATM in Gizo werkt niet meer. Binnen de kortste keren zullen we zonder geld zitten. Tenzij, tenzij de bank onze euro's  (?) of Nieuw-Zeelandse dollars wil ruilen. “Nee, “zegt Cynthia van het kantoor  hier in Liapari, “in Gizo zitten de bankbedienden werkloos thuis.”
Onze opgestarte procedure om een visum voor Indonesië te bekomen, wordt nu wel heel erg moeilijk verder te zetten. We werkten via Whatsapp met een Indonesische advocaat.
We moeten ook onze boot registreren voor Indonesië en via een, soms instabiel, interactief programma (Vessel Declaration System) tientallen pagina's invullen. Onmogelijk nu.
We kunnen ook niks meer opzoeken, ontvangen geen nieuws meer. Zijn bijna volledig geïsoleerd.

Bijna, want gelukkig hebben we nog onze Ham radio en pactor modem (bij onze laatste trip naar huis hersteld). Wij kunnen dus wel nog mails sturen. Zo heeft Karen onze Indonesische advocaat al kunnen waarschuwen.
Het enige probleem is dat die “onze” mails omwille van hun “vreemd” adres van This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. vaak in de SPAM terecht komen of tenminste gefronste wenkbrauwen opleveren bij de bestemmeling van die mails.
Maar kijk, we hebben toch succes en kunnen de meer dan 80 jaar oude vader van collega zeiler Jérôme in Frankrijk mailen.

Dit is de situatie. Blijkbaar zal het 3 tot 5 weken duren om het euvel te herstellen . Er moet een schip van Azië komen. Stom detail : ons visum verloopt op 6 juni. We wilden ook effectief binnen 2 weken hier vertrekken. Zal dat mogelijk zijn? Zullen we kunnen uitklaren ? Zullen we de nodige diesel kunnen kopen voor onze volgende trip met mogelijk weinig wind?
De volgende dagen gaan we op zoek naar antwoorden op al deze vragen. Je hoort ervan.