Positie : Gizo- Salomonseilanden.


Beautiful cabbage coral in front of Sanbis. 

Sanbis Resort.
In het zuidelijk halfrond is het zomer nu en in de Salomonseilanden betekent dat de tijd van de NW moesson. Maar er komen haast geen cyclonen voor en dat is de hoofdreden waarom we hierheen kwamen, de cycloongordel ten zuiden van 8°-10° zuiderbreedte, ontvluchten. De regelmatige, zware regenbuien, de NW wind en soms oncomfortabele zee deining moeten we er dan wel bij nemen.
Maar die deining valt nu even, voor een paar dagen, weg. Als de bliksem (!) varen we dus naar Sanbis Resort op Mbanbanga eiland, op slechts 3 mijl van Gizo, waar we nu eindelijk wél comfortabel kunnen ankeren.
We maken een leuke duik vóór het resort en genieten 's avonds van de lekkerste pizza van de Salomons. Australische Zwitser, Hans, leerde de lokale meisjes perfect hoe dat te doen.


Giant Barrel Sponge.


Sponge Fan, they can grow to heights of 1,5 m. 


Purple sea squirt on the small wreck in front of Sanbis. 

Toa Maru..
Eén regendag moeten we nog laten passeren, dan wordt het weer rustig en ons volgende duikdoel wordt de Toa Maru, het 133 m lange – 17,5 m brede, Japanse WO II scheepwrak. Als we, in vol duikornaat, met Jak toekomen op de duikplek, blijkt de boei, die de exacte positie aangeeft, verdwenen te zijn. Wat nu?
Geen nood daar komt, alsof we het zo afgesproken hadden, de duikboot van Dive Gizo aangescheurd. Acht Australische duikers hebben ze bij. Is het duiktoerisme dan toch weer aangetrokken?
Eén van de duikers maakt een touw vast aan het wrak, wij maken op onze beurt vast aan hun boot.
We doen een mooie eerste verkenningsduik op deze grote boot. Ze ligt op haar zij. Een volledig overzicht kan je niet krijgen, dan moet je te ver af zwemmen en het zicht is toch niet zó goed.
Het diepste deel, de achtersteven, bevindt zich op 35-38 m diepte. Daar kan je echt niet lang blijven of je moet één of meerder decompressiestops maken om het teveel aan stikstof toe te laten je lichaam weer te verlaten. Maar onze duikcomputer waarschuwt ons dat we de limiet naderen en we beginnen meteen te stijgen.
We zien de brug, die sinds de tsunami in 2007 is ingestort, het gat veroorzaakt door de vliegtuigbom, de cement zakjes die in het voorste ruim opgestapeld liggen. Zwemmen nog wat over de koraaltuin die bovenop het wrak groeit. Heel tevreden komen we boven. Maar dit smaakt naar meer.


Mount for a canon. 


You can see the hole the bomb made. 


A two men tank on its side.


Ammunition belts.



This is me ! 


Another tank. 


Rond 8 u de volgende dag kan je de Jak terugvinden, dobberend boven het wrak. Dit keer moeten we zelf een heel lang touw vastmaken aan één van de bolders op het schip. Zo gepiept. Nu zien we veel meer, de motor met de cilinders, de twee rupstanks die op hun zij voor een groot gat in de romp liggen, de honderden sake flessen, de munitie en munitie gordels, obussen. Alles is een beetje een warboel omdat de Toa Maru, na een paar dagen aangeschoten, halfgezonken rondzwalpen in Blacket Strait, hier strandde op het rif, op haar zij zakte, zodat de lading over elkaar heen viel.
Na 80 jaar is deze boot bijna mooier begroeid dan een rif, overal koraal, zacht en hard. Prachtig, al maakt die begroeiing het moeilijker de contouren van voorwerpen te herkennen.
Ook deze duik eindigen we op de bovenkant, eigenlijk de zijkant, van de boot op 11 m. Knappe tonsponzen en een schitterend rode anemoon is het laatste beeld dat we meenemen naar boven.
Als 's namiddags de wind aanwakkert en er alweer een flinke deining staat bij het wrak, zijn we blij met onze vroege duik.
Hier komen we nog terug.


Nice anemone. 

Heb je interesse gekregen in dit wrak, lees dan hier meer erover. Ga naar Description. De professionele foto's met een sterke lamp genomen, spreken ook meer tot de verbeelding.
Ook hier krijg je meer info.

 

Additional information