Positie : Nawono Bay (Vanua Lava - Port Patteson).



De baai van Port Olry.

Als je in supermarkt LCM (Lo Chan Moon ! ) in Luganville mensen tegenkomt die je begroeten met je naam en een praatje met je slaan, ben je dan al een beetje ingeburgerd ?
Er is de nieuwsgierige Duitser, samen met zijn ouders in de jaren zestig geïmmigreerd naar de Nieuwe-Hebriden, die elke zaterdag naar de stad komt samen met zijn dochtertje om wat te babbelen met elk die wil. Hij hoorde ons Nederlands praten.
Dan heb je de ni-Vanuatu receptioniste van Ratua resort die zo dolgraag Frans met ons praat. Lea, de eigenaresse van hetzelfde resort. Een aantal collega cruisers. We voelen ons inderdaad al een beetje thuis, toch nemen wij afscheid, we zijn immers al gedeeltelijk uitgeklaard.

Eerste stop, wegens geen wind, Palikulo baai. Hier vlakbij was Bomber airfield 1, tijdens WO II. Bijna volledig overwoekerd nu of deel uitmakend van de hoofdweg. Een teleurstelling tegenover drie jaar geleden. Iemand is er een soort scheepswerf begonnen bij het “wrak”, heeft de mooie slingerweg tussen enorme bomen heel erg verbreed, door gewoon alle begroeiing een paar meter achteruit te duwen, een puinhoop van dorre boompjes, takken en planten achterlatend. Gruwelijk.


Scheepswerf .

Twee nachten ankeren we daarna in Lonoc Bay vlak naast het, al tijdens WO II, beroemde Champagne Beach (er zouden bij laag water vulkanische bubbels te zien zijn ?!). Vergeet dat maar allemaal, niks kan tippen aan de knappe baai en de stranden van Port Olry. Bovendien ontdekken we hier, dichtbij het tweede grootste stadje van Espiritu Santo, de mooiste snorkelplek van Vanuatu. Het koraal is onvoorstelbaar mooi, met “tafeltjes” boven en langs elkaar, prachtige kleuren en vormen. Het decor voor een aquarium, alleen eentje met amper vissen en dan nog echt mini-exemplaren. Wordt hier zoveel gevist dat alles leeg is? Dat moet haast wel. Papegaaivissen, bijzonder geliefd op het bord, zagen we in Vanuatu niet. Wat jammer.



In Champagne Beach verwacht men betere tijden na covid en de orkaan Harold. Huisjes worden hersteld. 

Port Olry en wijde omgeving zorgen voor de rundvleesbevoorrading van het eiland. Koeien en ook paarden grazen hier gewoon op weitjes rond en tussen de erg sjofele huisjes. Niet bepaald idyllisch die kaal gegraasde stukken grond.
Twee vrouwen wijzen ons de weg naar de markt. Iedereen is erg timide, wel behulpzaam genoeg zeker als je Frans praat. Op de markt kan ik pawpaw kopen (papaya), bananen, paprika's, choco (chayote) want aan boord slinkt de voorraad fruit en groenten snel.





Strand van Port Olry en restaurant Chez Louis. 

Al wandelend langs het strand ontdekken we slechts één mooi opgeknapt restaurant ( er waren er vier). Chez Louis serveert enkel lunch. De bungalows zullen pas later weer open gaan. We drinken een Tusker en vernemen van Anna hoe het was tijdens TC Harold en covid en hoe ze nu erg langzaam weer recht krabbelen.

Denk nu vooral niet dat de mensen hier aan het eind van de wereld leven. Er is een GSM antenne en vele satelliet antennes in de tuintjes.
En er is het fenomeen dat we de laatste tijd overal zien : een groepje meisjes voert samen ingestudeerde danspasjes uit vóór een zorgvuldig opgestelde smartphone ! Tiktok verovert de wereld !





Jak volgeladen.



Kijkje nemen op de rivier. 




Additional information