JAKKER, a ship's journey

Positie : Lamen Bay, Epi, Vanuatu.

Sunset in Mele Bay. 

The fire show in Mele die heeft, ongeveer 3 jaar geleden, indruk op ons gemaakt. Blijkbaar hebben de jongeren uit het dorp Mele, die de voorstelling opzetten, ze na covid alweer hervat. Op een regenachtige avond houden we dus een busje aan dat ons voor 200 Vut (1,5 €) over de wel heel slechte weg, soms moet de chauffeur echt aan de linkerkant gaan rijden om een enorm gat te ontwijken, naar The Beach Bar in Mele brengt. Perfect op tijd, want een kwartiertje later beginnen ze er al aan. Moderne en meer traditionele liedjes wisselen elkaar af, terwijl tientallen meisjes en jongens met vuur spelen, vuurpotten rondzwaaien, vuurtouwen slingeren, dansend figuren uitvoeren. Een spektakel dat eindigt met een ware vuurregen en een acrobatische performance aan een meterslang hoog opgehangen stuk “gordijn”.

In Port Vila hebben we nu genoeg gezien. Toch eerst weer inkopen voor we vertrekken, het lijkt of we niks anders doen, op de markt fruit en groenten scoren, Digicel “top up” kaarten bijkopen. Geld afhalen lukt jammer genoeg niet vandaag. Het ATM systeem ligt plat ?! Gelukkig kunnen we de jachthaven met kredietkaart betalen. Dubbel zo duur is het geworden. 21 € per nacht voor een mooring ! Europese prijzen ?!
Echt tijd om te vertrekken.

Covid maatregel. Iedereen moet bij het binnen gaan van een winkel “zijn handen goed wassen”. Zo doe je het en zo klinkt dat in het Vanuatu.

Busjes beheersen het straatbeeld in Port Vila. 



Kinderen en vrouwen brengen zo de ganse dag door op de markt. 

We overnachten eerst in de naburige baai bij The Beach Bar waar we nog een pizza meepikken en een Tusker Bitter tijdens happy hour.
Dan 's ochtends in alle vroegte naar Devils Point. What's in a name? Op weg naar Havannah Harbour moet je die kaap ronden. Nu begint elke zeiler al een beetje zenuwachtig te worden bij het woord Kaap. Wijzelf deden er al enorm veel, maar het respect blijft. De wind versnelt er fameus, de golven worden flink hoger, zijn onvoorspelbaar, je krijgt overfalls. Vooral bij wind tegen stroom condities wil je daar liever niet zijn.
Maar we hebben stroom en wind bijna in dezelfde richting. Het is er ruw maar doenbaar en snel, dat vooral.
De kaap gerond en dan zie je Hat Island (het eiland lijkt echt wel op een hoed) of beter het heilige eiland Eretoka. Het is onbewoond en tabu want de bekendste chief van Vanuatu (dat toen helemaal nog niet zo heette), die vrede stichtte tussen vele eilanden en hun respectievelijke chiefs, ligt daar begraven. En hij ligt er niet alleen, samen met hem werden zijn echtgenote en achttien chiefs met hun echtgenotes, ceremonieel, levend met hem mee begraven. Hij stierf in 1265 maar leeft nog steeds verder in de geesten van de huidige ni Vanuatu.

's Middags snorkelen we al in Ai Creek. Het water is een aangename 27° en belangrijker er zijn hier (nog) geen agressieve tijger- of stierhaaien gesignaleerd.

Beroemd Hat Island.