Schuilen voor stormwind.

Details: Created: 05 June 2022

Stilte voor de storm.

Ik weet het wel, je leest al een tijd geen nieuwe dingen meer op de blog.
“Er gebeurt niks speciaals, we bezoeken steeds opnieuw dezelfde plekken spelevarend in de lagune, we nemen stilaan afscheid van NC, ons leven kabbelt voort, waarom en waarover zou ik wel schrijven ?”
Dat zal je altijd zien, ik moet dit nog maar denken of prompt gebeurt er wat.

Bij onze dagelijkse ochtend koffie, nooit zonder weerbericht-checken, zien we, ergens volgende week, de wind van de gebruikelijke zuid-oost (passaat)richting draaien naar het westen. Dé schrik van bootmensen : er komt een stevige reverse aan, een wind van de “verkeerde” richting.
Die verduivelde late cycloon sleept dit systeem nog achter zich aan.
Als dan Meteo France Nouvelle Calédonie waarschuwt voor “un coup d'Ouest remarquable” wordt het menens.
We zorgen dat we in een baai liggen waar je een beetje voor alle winden beschutting kàn vinden. De afstand naar de overkant meet wel 5 zeemijl, toch wat ver, zal later blijken, maar veel keuze heb je hier niet.

Het is die ochtend 6u30 verraderlijk stil, het water een spiegel waarin we een dolfijn en een dugong ontdekken. Nee, we mogen hen niet de schuld geven, profs zouden zich niet laten afleiden, maar feit is : wij genieten iets te lang van de lenig buitelende diertjes en vertrekken wellicht een kwartiertje te laat. Als we koers zetten naar de overkant voor beschutting tegen westenwind, komt zwarte lucht razendsnel op ons toe. De felle wind zwiept Jakker bijna onmiddellijk ongenadig van haar koers.
Van het ene op het andere moment zitten we in een storm. De zee is helemaal wit, de regen striemt in onze ogen. We naderen de hoge wal, maar met deze 40 knopen rafales kunnen we onmogelijk ankeren. Een zeilboot wil altijd met de kont naar de wind draaien, het is een hele opgave om met de motor volle bak in deze helse buien, de kop in de wind te houden. Als het geweld iets afneemt, droppen we het anker. Dat lukt ! Met een ruk aan de ketting liggen we vast.

Foto's geven een idee.

Dan volgen een aantal uren met stormwind beurtelings uit noordoost en noordwest. Een uiterst vreemd fenomeen. Nog nooit meegemaakt, denk ik. Meteen na een klap van stuurboord, krijgen we er eentje van bakboord, de boot helt vervaarlijk over, telkens verdwijnen de zijraampjes bijna onder water. We kijken elkaar aan, dit is erger dan de laatste cycloon.
De bimini krijgt het erg te verduren. We slagen er in hem op te doeken en op te rollen. Ergens in de namiddag vindt de stormachtige wind zijn plekje in het zuidoosten terug.
Nu liggen we hier weer aan de lage wal (de kant waar de wind heen waait). De golven bouwen zich razendsnel op, iets wat ons nog steeds kan verbazen. Het wordt hier levensgevaarlijk, anker op en weg.
Nu begint de hel pas echt. Steile golven, type Noordzee, van een paar meter beletten ons om voortgang te maken. Tergend langzaam vorderen we richting veilige opper, de motor draait “over zijn toeren”. Jakker springt van golf naar golf. Daarbij komt het zware perspex toegangsluik los en dondert gewoon van de trap naar beneden. Later opgemeten schade : een diepe inkeping in de trap en in een vloerdeel en bijna in Tony zijn teen.
Aangekomen bij de hoge wal staan we, zoals altijd, versteld van hoe rustig het er is.
We kunnen weer opgelucht ademhalen, de boel opruimen en spatten zoutwater van onze matras in de voorpiek opdeppen...want het voorluik was niet helemaal perfect gesloten. Pech.
Maar we doorstonden een, in een paar uur, 360° ronddraaiende stormwind. Iets voor de geschiedenis.

50 jaar – Goud.
Toch nog meer nieuws, heuglijk dit keer. Op 27 mei 1972 stapten we in het huwelijksbootje.
50 jaar geleden, klopt. We kunnen het zelf haast niet geloven. Vroeger waren gouden jubilarissen stokoud. Wij dus nu ook ?!
We laten het niet aan ons hart komen. Maken er een gouden weekendje van, weg van de boot, die we in marina Port Moselle parkeren.
We genieten van de mooie natuur van Nieuw-Caledonië, lekker eten, luxeresorts en zelfs van een sauna op een frisse avond.
Een familiefeest, dat zal voor later zijn.