Positie : in quarantaine in Port Moselle.

 

 

Pre-corona :  in alle vroegte hijsen we de fok opnieuw na storm Gretel.

De wereld is een dorp. Wij weten dat al lang. Zelfde films, hit-songs, zelfde smartphones all over the world. En nu plots het covid-19 virus ook all over the world.
En zowat overal dezelfde maatregelen om de curve vlak te krijgen. We zitten met z'n allen in hetzelfde schuitje, zoals mijn vriendin het schreef.

Nu geeft het niet of wij hier op onze boot zitten en jullie thuis. We doen exact hetzelfde. We blijven in ons kot. Wij vaak onder een stralende zon, jullie toch ook af en toe, mag ik hopen.
De erg rigide lock down in Nieuw-Caledonië (strenger dan in België want als het in Parijs regent druppelt het in Nieuw-Caledonië !) dwarsboomt onze plannen. Maar wiens plannen niet .
Onze poging om in zelf-quarantaine te gaan bij één van de vele onbewoonde eilandjes in de lagune, waar we dan tenminste nog konden snorkelen en zwemmen, wordt bruut door de Gendarmerie afgestopt.
We komen net terug van het rif. Geschokt na het zien van de vernieling die de storm Gretel aanrichtte. Veel afgebroken hoornkoraal, puin, nu nog wit, overal verspreid.

Vóór TC Gretel...

Na Gretel. Je ziet duidelijk de afgebroken koraalhoorntjes

 

 .
De boot met gendarmes vaart bij iedereen langs, verzoekt vriendelijk de lagune te verlaten en terug te keren naar de marina of de ankerplek er vlakbij. Geen bezoek aan het strand, geen enkele watersport of toeristische activiteit is nog toegelaten. Word je betrapt, krijg je een hoge boete (750 €).
Terug naar ons plekje A 12 in Port moselle dan maar.
Gelukkig kennen we genoeg Frans om de berichten op radio en officiële website te begrijpen. “Respectez les trois uns” ! Eén uur per dag mag je wandelen (met huisgenoten), 1 km rond je verblijf, 1 keer per dag. En ten allen tijde moet je in het bezit zijn van een “Attestation de déplacement dérogatoire” uitgeprint of in je mooiste handschrift overgeschreven en ingevuld. Een attest met de reden waarom en het uur dat je je huis verlaat. Handtekening eronder en vergeet ook je paspoort niet.
Voor ons kan dus enkel een wandeling rond de marina nog. We houden een afstand van meer dan 1 m tot andere wandelaars en mensen waar we een praatje mee maken. Proberen de poort niet aan te raken. Wassen vaker onze handen. Douchen doen we aan boord.

 

Ons uitzicht voor de volgende weken-maanden : de parking en een klein parkje.

We kunnen maar beter wennen aan deze toestand. Vreemd, akelig stil is Nouméa.
Amper nog autogeluiden. Slechts af en toe een wandelaar, met of zonder hondje, op de kaai. Het vertrouwde, altijd aanwezige geschater en geroezemoes van lunchende en “mensen op stap"  in “Le bout du monde”, vlakbij Jakker, totaal uitgedoofd.
Vreemd, als in één en of andere aflevering van X-Files. En zo is het over de hele wereld ?! De wereld een covid-19 dorp.

Bar-restaurant Le Bout du Monde (gebouw links) gesloten.

 

Additional information